Ons ‘hoge gras’

Extract

Met instemming las ik het artikel ‘Hospice 3.0’ van Rob Bruntink. Hij springt terecht in de bres voor de ‘corebusiness’ van hospices, die veel meer omvat dan mensen goede zorg bieden om te sterven, thuis of in het hospice. Maar zijn conclusie dat dat uit het zicht is geraakt, deel ik helemaal niet. Ons hospice munt juist uit in activiteiten die naar buiten gericht zijn: maandelijkse open zaterdagochtenden die goed bezocht worden, contact met de buurt en een jaarlijkse open dag. Ook maakten we een film die je met recht ‘lessen voor levenden’ kunt noemen. Er worden regelmatig symposia gehouden voor leden en donateurs – gewone inwoners van Woerden – waar taboes openlijk besproken worden. Als geestelijk verzorger van het Hofpoort Ziekenhuis in dezelfde stad beveel ik patiënten en familie met overtuiging onze vrijwillige thuiszorg en ons hospitium aan. Onze vrijwilligers leren hoe ze hun eigen emotionele huishouding zo op orde houden dat ze het evenwicht tussen nabijheid en distantie bewaren. En altijd stellen we de vraag of de zorg ook thuis gegeven kan worden. Kan dat ook maar enigszins, dan gebeurt dat. Ik nodig Bruntink graag voor een rondleiding bij ons uit. Hij zal zich verheugen als hij ons ‘hoge gras’ ziet. …