‘Moeten we blij zijn met al die doorverwijzingen?'

Extract

‘Enkele jaren geleden zijn we in onze gemeente begonnen met Welzijn op Recept (WoR). Dat houdt in dat huisartsen en soms ook andere verwijzers iemand geen medicijnen voorschrijven, maar doorverwijzen naar een welzijnscoach. Vaak gaat het daarbij om mensen die geregeld bij de huisarts komen met vage klachten en waarvan de huisarts vermoedt dat er eigenlijk iets anders speelt, eenzaamheid bijvoorbeeld, of geen zinvolle dagbesteding hebben. Het ‘recept' is dan: ga eens met een welzijnscoach na wat je zou kunnen doen om meer zin in je leven te ervaren. Ik was aanvankelijk enthousiast over WoR, omdat ik zie dat het bij de meeste deelnemers leidt tot een verhoogd welbevinden. Zij ervaren meer plezier en verbinding in hun leven, door soms op het oog kleine interventies. Ik denk bijvoorbeeld aan een oudere dame die door lichamelijke klachten bijna niet meer de deur uitkwam. Sinds we een vrijwilliger voor haar hebben gevonden die haar in haar rolstoel wekelijks meeneemt voor een uitstapje geeft mevrouw aan zich blijer te voelen. Ze heeft een goede klik met de vrijwilliger en maakt in het dorp vaak praatjes met bekenden. Mensen in hun dagelijks leven helpen bij hun welzijn is iets wat natuurlijk goed past bij ons als welzijnsorganisatie. Zelf heb ik als welzijnscoach de laatste maanden een aantal deelnemers met een WoR-verwijzing begeleid naar ‘buurtkamers' in de verschillende kernen in onze gemeente: plekken waar inwoners elkaar ontmoeten en weer gezien worden.

…