Maatwerk voor elk kind

Extract

Thijs is tien jaar. Als hij na school bij ons binnen komt lopen hoor ik z'n - nu nog - wat hoge lachje boven de anderen uit. Terwijl ik nog wat fruit op tafel zet, heb ik m'n dagelijkse radar aan om al luisterend te peilen hoe de stemming onder de kinderen is. Thijs voelt zich goed en z'n vrolijkheid werkt aanstekelijk. Naarmate het drukker wordt in de groep weet ik dat dat zomaar ineens kan omslaan. Zonder nu meteen een label te plakken; laten we het er maar op houden dat Thijs niet tegen een overdaad aan prikkels kan. Maar welke prikkels en op welk moment maakt ook uit, dus helemaal voorspelbaar is het niet. En wie weet het best wanneer dit dreigt te ontstaan? The man himself. Inmiddels maakt hij af en toe gebruik van een 'stemmingsmeter' aan de muur, waarop hij met kleuren aan kan wijzen waar hij met zijn gevoel ongeveer zit. Wat rood is mag duidelijk zijn…. Maar ook zonder dat kan hij gewoon de groep uit lopen en vindt dan in ons kantoortje een mandje met een tablet, een boekje en wat schrijf- en tekenspulletjes. Dingen die hij zelf uitgekozen heeft om weer tot rust te komen. Het is een lichte rustige plek. Als hij er naartoe is gegaan, komen we wat later even langs en dan heeft hij het weer naar z'n zin. Praten over een ruzietje met andere kinderen gaat hem dan gemakkelijk af. Inmiddels is hij al zo ver dat het idee dat hij daar terecht kan al helpt, zodat hij er nog maar weinig komt.

…