Top

Gepubliceerd in:

01-11-2011 | Wetenschap

Risicotaxatie bij relationeel geweldplegers in de praktijk: de B-SAFER

Auteur: Prof. dr. C. de Ruiter

Gepubliceerd in: GZ - Psychologie | Uitgave 7/2011

Samenvatting

In de huidige studie werd de B-SAFER, een gestructureerd risicotaxatie-instrument voor relationeel geweld, gecodeerd op basis van 146 relationeel geweld zaken van de reclassering, uit de jaren 2004 en 2005. Het doel van de studie was tweeledig: (1) identificatie van subtypen van relationeel geweldplegers door gebruik te maken van de B-SAFER-risicofactoren; (2) onderzoek van de relatie tussen het gestructureerde professionele oordeel gebaseerd op de B-SAFER en recidive van relationeel geweld. Vier subtypen werden geïdentificeerd: family-only, generally violent/antisocial, low-level antisocial en psychopathology. Deze subtypen waren vergelijkbaar met de subtypen die gevonden zijn in eerdere buitenlandse studies. Het gestructureerde risicotaxatie oordeel hing significant samen met herhaling van relationeel geweld. De conclusie luidt dat de B-SAFER een valide voorspeller is van recidive met relationeel geweld. Het hoofdstuk wordt afgesloten met een casus waarbij de B-SAFER is gebruikt om de risicofactoren te inventariseren.

vorige artikel Goede diagnose, slecht communicatie

volgende artikel Boos en blij: loyaliteit

Andrews, D. A., & Bonta, J. (2003). The psychology of criminal conduct (3rd ed.). Cincinnati, OH US: Anderson Publishing Co.

Babcock, J. C., & Steiner, R. (1999). The relationship between treatment, incarceration, and recidivism of battering: A program evaluation of Seattle’s coordinated community response to domestic violence. Journal of Family Psychology, 13, 46-59.CrossRef

Dunford, F. W. (2000). The San Diego Navy experiment: An assessment of interventions for men who assault their wives. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 68, 468-476.CrossRefPubMed

Hendricks, B., Werner, T., Shipway, L., & Turinetti, G. J. (2006). Recidivism among spousal abusers: Predictions and program evaluation. Journal of Interpersonal Violence, 21, 703-716.CrossRefPubMed

Holtzworth-Munroe, A., & Meehan, J. C. (2004). Typologies of men who are maritally violent: Scientific and clinical implications. Journal of Interpersonal Violence, 19, 1369-1389.CrossRefPubMed

Holtzworth-Munroe, A., Meehan, J. C., Herron, K., Rehman, U., & Stuart, G. L. (2000). Testing the Holtzworth-Munroe and Stuart (1994) batterer typology. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 68, 1000-1019.CrossRefPubMed

Holtzworth-Munroe, A., & Stuart, G. L. (1994). Typologies of male batterers: Three subtypes and the differences among them. Psychological Bulletin, 116, 476-497.CrossRefPubMed

Johnson, R., Gilchrist, E., Beech, A. R., Weston, S., Takriti, R., & Freeman, R. (2006). A psychometric typology of U.K. domestic violence offenders. Journal of Interpersonal Violence, 21, 1270-1285.CrossRefPubMed

Korf, D. J., Meulenbeek, H., Mot, E., & Brandt, T., van den. (1997). Economic costs of domestic violence against women. Utrecht: Dutch Foundation of Women’s Shelters.

Kropp, P. R., Hart, S. D., & Belfrage, H. (2005). The Brief Spousal Assault Form for the Evaluation of Risk (B-SAFER): User manual. Vancouver, Canada: ProActive ReSolutions Inc.

Langhinrichsen-Rohling, J., Huss, M. T., & Ramsey, S. (2000). The clinical utility of batterer typologies. Journal of Family Violence, 15, 37-54.CrossRef

Ministerie van Justitie. (2002). Privé geweld - publieke zaak: Een nota over de gezamenlijke aanpak van huiselijk geweld. Den Haag: Hega Offset.

Murphy, C. M., & Eckhardt, C. I. (2005). Treating the abusive partner: An individualized cognitive-behavioral approach. New York, NY US: Guilford Press.

Ruiter, C., de (2009). B-SAFER: Gestructureerde beoordeling van het risico van relationeel geweld. Maastricht University: C. de Ruiter. Zie: www.corinederuiter.eu.

Shepard, M. F., Falk, D. R., & Elliott, B. A. (2002). Enhancing coordinated community responses to reduce recidivism in cases of domestic violence. Journal of Interpersonal Violence, 17, 551-569.CrossRef

Tweed, R. G., & Dutton, D. G. (1998). A comparison of impulsive and instrumental subgroups of batterers. Violence and Victims, 13, 217-230.PubMed

Van Dijk, T., Flight, S., Oppenhuis, E., & Duesmann, B. (1997). Huiselijk geweld: Aard, omvang en hulpverlening. Den Haag: Ministerie van Justitie.

Van Horn, J., Scholing, A., & Mulder, J. (1997). Recidive bij plegers van partnergeweld. Tijdschrift voor Criminologie, 48, 331-344.

Vinke, A., Vogelvang, B., Erftemeijer, L., Veltkamp, E., & Bruggeman, M. (2004). RISc: Recidive Inschattings Schalen. Handleiding. Woerden: Adviesbureau van Montfoort.

Waltz, J., Babcock, J. C., Jacobson, N. S., & Gottman, J. M. (2000). Testing a typology of batterers. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 68, 658-669.CrossRefPubMed

Wooldredge, J., & Thistlewaite, A. (2002). Reconsidering domestic violence recidivism: Conditioned effects of legal controls by individual and aggregate levels of stake in conformity. Journal of Quantitative Criminology, 18, 45-70.CrossRef

Titel: Risicotaxatie bij relationeel geweldplegers in de praktijk: de B-SAFER
Auteur: Prof. dr. C. de Ruiter
Publicatiedatum: 01-11-2011
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in: GZ - Psychologie / Uitgave 7/2011
Print ISSN: 1879-5080
Elektronisch ISSN: 1879-5099
DOI: https://doi.org/10.1007/s41480-011-0071-y

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

Samenvatting

Log in om toegang te krijgen

Andere artikelen Uitgave 7/2011

‘Etnische matching tussen cliënt en hulpverlener is niet noodzakelijk’

Lerend de stress te lijf

Goede diagnose, slecht communicatie

Het ontwikkelen en invoeren in een centrum voor kinder- en jeugdpsychiatrie

Geen beroepserkenning voor de gz-psycholoog in Duitsland

Het eerste gesprek met naastbetrokkenen: de eerste klap is een daalder waard