Britse universiteiten: een ongezonde bedrijfstak

Extract

Eertijds hadden universitaire medewerkers een redelijke rustige en stabiele baan, maar deze idyllische toestand is drastisch verstoord. Onderstaande Britse publicatie meldt het voorkomen van ernstige stress bij academici die de gezondheid bedreigt. Een enquêteonderzoek bij 14.000 Britse universitaire werknemers bracht een zware werkdruk aan het licht door lange werkweken, slechte collegiale verhoudingen en een opjaagsysteem met bedreigingen door de leiding. De arbeidsbelasting lag bij de universitaire staf hoger dan in een doorsnee Britse baan. Werkweken van meer dan 50 uur werden gemeld door 30% van de stafleden. Uitzonder lijk hoge belasting bestond bij topuniversiteiten met doorsnee werkweken van meer dan 50 uur. Meer dan 10% van de stafleden klaagde over bullying. De gemiddelde ingeschaalde strain (1 is hoog en 5 is laag) bedroeg bij de universiteiten 2,51 en in het normale beroepsleven 3,65. Kortom, de universitaire werknemers ervaren een harde discipline en een opjaagsysteem door het profijtbeginsel dat leidend is geworden. Wil men academisch nog floreren, dan moet men over zakelijke talenten beschikken, zeer hard kunnen werken en een dikke huid hebben. Kernprobleem is baanonzekerheid. De meeste onderzoekers hebben korte tijdelijke contracten. Maar zelfs stafwerknemers met een vaste aanstelling hebben maar marginaal meer baanzekerheid. Wie onder de maat publiceert, verliest al snel status en positie. Dit alles leidt tot publicatiedwang en bijgevolg ernstige stress. …