In deze TvZ staat een interview met Ageeth Ouwehand, lid van de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving. De RVS heeft onlangs het advies 'Applaus is niet genoeg' het licht doen zien. De titel geeft aan dat het applaus van Nederland voor zorgverleners tijdens de eerste coronagolf weliswaar goed bedoeld was en dankbaar in ontvangst werd genomen, maar dat het daarbij niet kan blijven. Duidelijk is geworden hoe belangrijk het werk van verpleegkundigen en verzorgenden voor de samenleving is. Dat wisten we als maatschappij wel, maar waren we even vergeten. Het fijne van een crisis is dat alles wat gestold leek te zijn plotseling vloeibaar wordt. Die stolling heeft bijvoorbeeld betrekking op matige salarissen, een groot personeelsverloop, weinig vertegenwoordiging in besturen en nauwelijks invloed op strategisch niveau. Al jaren werd het wel opgemerkt, maar was het niet oplosbaar. Er is niet een enkele oorzaak van deze situatie aan te wijzen. Het is een gecompliceerd geheel van financieringsstromen, politieke overtuigingen en een beroepsgroep die onenigheid kent, weinig streeft naar zeggenschap en vooral intern gericht is. We staan echter op een belangrijk kantelpunt: het is nu de tijd om gebruik te maken van de transformatie die mogelijk is met een nieuw kabinet en na corona. Met een bestuur van V&VN dat er hopelijk in slaagt de interne twisten intern te houden en als gezamenlijke opgave de blik op de toekomst te richten. Applaus is daarbij niet per se noodzakelijk.