Skip to main content
Top

2016 | OriginalPaper | Hoofdstuk

5. Intergenerationele verbondenheid

Auteur : Drs. Karlan van Ieperen-Schelhaas

Gepubliceerd in: Contextuele hulpverlening

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Samenvatting

De contextuele benadering beziet de problematiek waarmee iemand worstelt niet alleen als de hulpvraag van een individuele cliënt. Ze probeert deze te plaatsen en te begrijpen in het licht van diens (intergenerationele) context. Het maken van een genogram kan een goed hulpmiddel zijn om dit zichtbaar te maken. Iedere nieuwe generatie in een familie heeft te maken met erfgoed vanuit de generatie(s) voor haar. Ingrijpende gebeurtenissen in het leven van (groot)ouders werken vaak nog generaties lang door. Daarnaast worden er ook immateriële verwachtingen, verlangens of opdrachten van de ene generatie aan de andere doorgegeven. Nagy maakt hierin een onderscheid tussen legaten en delegaten. Legaten zijn het deel van het erfgoed dat een constructieve bijdrage levert aan het leven van de nieuwe generatie. Delegaten daarentegen doen geen recht aan het leven en welzijn van het nageslacht, de belangen van de ouders gaan dan boven die van de kinderen.
Metagegevens
Titel
Intergenerationele verbondenheid
Auteur
Drs. Karlan van Ieperen-Schelhaas
Copyright
2016
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-368-1049-4_5