Inleiding

In

Enige woorden over de ziel

van de Poolse dichteres Wislawa Szymborska (2003, pag. 26-27), een gedicht dat door deze inleiding is gevlochten, wordt duidelijk dat de ziel van de mens, dat spiritualiteit niet te voorspellen valt, niet te manipuleren is en nauwelijks te omschrijven. De ziel ontsnapt steeds weer, spiritualiteit valt niet te regelen of te vangen. Dit is een belangrijk inzicht uit het pastorale beroep en uit pastorale supervisie. Daarom is spiritualiteit gekozen als trefwoord om het specifieke van pastorale supervisie aan te duiden. Dit boek beoogt een ontmoeting en samenspel tussen supervisie, zoals die enerzijds in het agogische werkveld en anderzijds in het pastorale beroep vorm heeft gekregen, in theoretische, methodische en praktische zin tot stand te brengen. In theoretisch perspectief is supervisie generiek te noemen. In de praktische uitvoering is supervisie altijd specifiek.