Inleiding

In de moderne samenleving moeten mensen kiezen uit een veelheid van normen en waarden en uit verschillende benaderingen van de opvoeding van hun kinderen. Ouders kunnen onderling van mening verschillen of het zelfs met zichzelf niet altijd eens zijn. Dit leidt ertoe dat veel ouders met lege handen staan als het gaat om het aanpakken van gewelddadig en zelfdestructief gedrag van kinderen en adolescenten. Zij die zich beroepsmatig bezighouden met het gedrag van kinderen en adolescenten, bijvoorbeeld leraren, therapeuten en jongerenwerkers, zijn het vaak evenmin met elkaar eens over wat de juiste aanpak is van dit gedrag. De met elkaar conflicterende waarden staan vaak radicaal tegenover elkaar: een ‘strenge’ tegenover een ‘softe’ aanpak, ‘eisen stellen’ tegenover ‘acceptatie’, ‘antiautoritair’ tegenover ‘autoritair’ en ‘discipline’ tegenover ‘therapie’.