2. Informatie-uitwisseling; leemten en misverstanden

In dit hoofdstuk worden enkele begrippen en verschijnselen uit de sociale psychologie van de communicatie geïntroduceerd. Aan de hand van een illustratie wordt verduidelijkt hoe die begrippen de verklaring kunnen geven voor het optreden van leemten en misverstanden in de medische praktijk. Centraal staat daarbij het criterium waarop men communicatie als ‘effectief’ kan beoordelen: als spreker en luisteraar - over en weer - op de hoogte zijn van de betekenis die de ander aan de uitgewisselde boodschappen hecht. Het feit dat arts en patiënt vanuit verschillende gedachtewerelden opereren, verhoogt het risico dat de een de uitspraken van de ander interpreteert in overeenstemming met de eigen gedachtewereld. Dan is het misverstand geboren. Het gevaar op het ontstaan van deze misverstanden kan men verkleinen wanneer men in de gespreksvoering de daartoe geëigende condities schept: wederzijds toelichten van de eigen uitspraken en toetsen van wat men meent beluisterd te hebben.