Skip to main content
Mijn bibliotheek
Shop
Nieuws Boeken Tijdschriften E-learning Web-tv Video Audio
Tips voor Mijn BSL
UITGEBREID ZOEKEN
Inloggen
Top
Gepubliceerd in:
Hoofdstuk 1 Evidence based practice vraagt een mentaliteitsverandering bij clinicus én onderzoeker hoofdstuk lezen eerste hoofdstuk lezen

2004 | OriginalPaper | Hoofdstuk

Hoofdstuk 3 Relevantie van wetenschappelijk onderzoek inzake bewegingsanalyse en functionele anatomie in het tijdperk van icf en evidence based medicine

Auteur : Peter Van Roy

Gepubliceerd in: Jaarboek fysiotherapie kinesitherapie 2006

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

Log in om toegang te krijgen
share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail
    Link delen
publish
Publiceer nu

Samenvatting

Gedurende de voorbije decennia werd een evolutie ingezet van overwegend ‘authority based’ kinesitherapie/fysiotherapie naar meer ‘scientific based’ kinesitherapie. Kinesitherapeutisch handelen was jarenlang sterk empirisch bepaald. Met de opkomst van ‘evidence based medicine’ steeg de vraag naar meer wetenschappelijke onderbouwing, ingegeven door de behoefte aan effectonderzoek. Betekent de vraag naar effectonderzoek dat fundamenteel georiënteerd onderzoek ten dienste van de kinesitherapie op de achtergrond dient te geraken? Aan de hand van voorbeelden ten aanzien van bewegingsanalyse en medische beeldvorming in relatie tot functionele anatomie wordt geargumenteerd dat de wetenschappelijke onderbouwing van de kinesitherapie zowel op een fundamenteel georiënteerde als op een klinisch georiënteerde pijler steunt. Ten eerste kan fundamenteel bewegingsonderzoek worden toegespitst op aan kinesitherapie of aan manuele therapie gerelateerde onderzoeksthema’s, zoals de onderbouwing van therapeutische onderzoeks- en behandelvaardigheden, ten voordele van de dagelijkse praktijk. Bij driedimensionale bewegingsanalyses met behulp van medische beeldvorming kan men letterlijk tot op het bot gaan, waardoor mogelijkheden worden geboden om artrokinematische details te onderzoeken en zo nodig therapeutische vaardigheden bij te stellen. Ten tweede zijn tal van bevindingen uit fundamenteel wetenschappelijk onderzoek nuttig in de voorbereiding van verantwoord manueel handelen en de afbakening van mogelijke contra-indicaties, zoals detailinformatie over de morfologie van de gewrichtsvlakken. Ten derde is er voor de kinesitherapie – dankzij haar affiniteit voor beweging – een actieve rol weggelegd in diverse multidisciplinaire en fundamenteel georiënteerde onderzoekslijnen van de bewegingswetenschappen. Aldus worden onder meer bijdragen geleverd tot de ontwikkeling van meetinstrumenten en meetmethodologie, die kunnen worden ingeschakeld ten behoeve van klinisch georiënteerd onderzoek.
vorige hoofdstuk Hoofdstuk 2 De plaats van klinische ervaring in de fysiotherapeutische behandeling
volgende hoofdstuk Hoofdstuk 4 Drie redenen voor patiëntgebonden onderzoek
Voetnoten
1
Repositioneringsaccuraatheid: deelaspect van proprioceptie, met name de accuraatheid waarmee een oorspronkelijke stand in een gewricht opnieuw wordt ingenomen, nadat deze tijdelijk omwille van een beweging werd verlaten.
 
2
Tribologische karakteristieken: eigenschappen die te maken hebben met smering en slijtage van het gewricht.
 
3
Inhoudsvaliditeit: meet het toestel wat het voorheeft te meten?
 
4
Door een gemodificeerde goniometer (Van Roy et al., 1985), met de goniometeras aangebracht op een verschuifbaar wagentje, bijkomend van een T-vormig dispositief (Mundale et al., 1956) te voorzien, kon met behulp van twee benige referentiepunten op het os coxae (SIAS en SIPS) en twee benige referentiepunten op het femur (epicondylus lateralis en top van de trochanter maior) de hoekstand tussen os coxae en femur worden geëvalueerd.
 
5
Digitaliseren is het bepalen van de ruimtelijke coördinaten van referentiepunten of markers in beeldmateriaal van de bestudeerde beweging. Deze gegevens kunnen vervolgens worden ingevoerd in een computerprogramma met het oog op de berekening van bewegingsparameters. IJking is vereist.
 
6
Starrelichamenkinematica is een kinematische berekeningsmethode waarbij men ervan uitgaat dat de bestudeerde segmenten als onvervormbare lichamen mogen worden beschouwd. Starre lichamen zijn gekenmerkt door het feit dat de onderlinge afstand tussen punten van dat lichaam constant blijft tijdens de beweging; bewegingssegmenten kunnen derhalve op een vereenvoudigde wijze worden voorgesteld.
 
7
Elektromagnetische trackers zijn apparatuur voor 3D analyse waarbij de oriëntatie- en plaatswijzigingen van sensoren kunnen worden nagegaan binnen een welbepaalde ruimte nabij de bron van de apparatuur, die een zwak elektromagnetisch veld produceert. De sensoren kunnen door middel van klittenband aan de te observeren segmenten worden bevestigd.
 
8
De boog van Langer is een musculaire variant waarbij een extra pees of spierbundel zich van het laterale boord van de m. latissimus dorsi in de buurt van de okselholte afscheidt, de vaatzenuwbundel van de sulcus bicipitalis medialis overbrugt en zich ten slotte bij de eindpees van de m. pectoralis maior vervoegt om lateraal van de sulcus intertubercularis humeri te insereren.
 
9
Articulair tropisme: links/rechtsasymmetrie van gewrichtsfacetten in de wervelkolom.
 
10
Helical CT is een ‘computed tomography’-techniek waarbij continu beelden worden gemaakt terwijl de patiënt door de scanner heen wordt verplaatst.
 
11
De ‘impact factor’ van een internationaal wetenschappelijk tijdschrift is een bibliometrische parameter die laat zien in welke mate in de internationale wetenschappelijke literatuur naar publicaties uit dit tijdschrift wordt gerefereerd. Deze factor kan bijgevolg van jaar tot jaar verschillen. Bij de beoordeling van wetenschappelijke dossiers wordt vaak rekening gehouden met de impactfactoren van de publicaties die het dossier schragen.
 
Literatuur
American Academy of Orthopaedic Surgeons. Joint motion: method of measuring and recording. Edinburgh: Livingstone, 1965.
Baeyens JP, Van Roy P, Clarijs JP. Intra-articular kinematics of the normal glenohumeral joint in the late preparatory phase of throwing: Kaltenborn’s rules revisited. Ergonomics 2000;43:1726-37.
Baeyens JP, Van Roy P, De Schepper A, Declercq G, Clarijs JP. Glenohumeral joint kinematics related to minor anterior instability of the shoulder at the end of the late preparatory phase of throwing, 3D intra articular dysfunctions in minor anterior glenohumeral instability. Clin Biomech 2001;16:752-7.
Beighton P, Grahame R, Bird H. Bandlaxität: Messmethoden und Epidemiologie. Orthopäde 1984;13:19-24.
Borms J, Van Roy P. Flexibility. In: Eston RG, Reilly T, editors. Kinanthropometry and Exercise Physiology Laboratory Manual: Tests, Procedures and Data: Volume I: Anthropometry, Chapter 5. London: Routledge, 2001:117-46.
Borms J, Van Roy P, Santens JP, Haentjens A. Optimal duration of static stretching exercises for improvement of coxofemoral flexibility. J Sports Sci 1987;5:39-47.
Cappozzo A, Cappello A, Della Croce U, Pensalfini F. Surface-marker cluster design criteria for 3-D bone movement reconstruction. IEEE Trans Biomed Eng 1997;44:1165-74.
Cappozzo A, Catani F, Leardini A, Benedetti MG, Della Croce U. Position and orientation of bones during movement: experimental artefacts. Clin Biomech 1996;11:90-100.
Cappozzo A, Della Croce U, Leardini A, Chiari L. Human movement analysis using stereophotogrammetry. Part 1: theoretical background. Gait Posture 2005;21:186-96.
Carter C, Wilkinson J. Persistent joint laxity and congenital dislocation of the hip. J Bone Joint Surg 1964;46B:40-5.
Cave E, Roberts S. A method of measuring and recording joint function. J Bone Joint Surg 1936;18:455-66.
Clarys JP, Barbaix E, Van Rompaey H, Caboor D, Van Roy P. The muscular arch of the axilla revisited: its possible role in the thoracic outlet and shoulder instability syndromes. Man Ther 1996;1:133-9.
Della Croce U, Leardini A, Chiari L, Cappozzo A. Human movement analysis using stereophotogrammetry. Part 4: assessment of anatomical landmark misplacement and its effects on joint kinematics. Gait Posture 2005;21:226-37.
De Maeseneer M, Van Roy P, Shahabpour M. Normal MR imaging anatomy of the rotator cuff tendons, glenoid fossa, labrum, and ligaments of the shoulder. Magn Reson Imaging Clin N Am 2004b;12:1-10.
De Maeseneer M, Van Roy P, Shahabpour M, Gosselin R, De Ridder F, Osteaux M. Normal anatomy and pathology of the posterior capsular area of the knee: findings in cadaveric specimens and in patients. AJR Am J Roentgenol 2004a;182:955-62.
Leardini A, Chiari L, Della Croce U, Cappozzo A. Human movement analysis using stereophotogrammetry. Part 3: Soft tissue artifact assessment and compensation. Gait Posture 2005;21:212-25.
Lucchetti L, Cappozzo A, Cappello A, Della Croce U. Skin movement artifact assessment and compensation in the estimation of knee joint kinematics. J Biomech 1998;31:977-84.
Mundale M, Hislop H, Rabideau R, Kottke F. Evaluation of extension of the hip. Arch Phys Med 1956; 37: 75-80.
Singer KP. Pathoanatomy of the thoracolumbar transitional junction. In: Giles LG, Singer KP, editors. The clinical anatomy and management of back pain series. Volume 1: Clinical anatomy and management of low back pain. Oxford: Butterworth Heinemann, 2001:183-95.
Van Roy P. Magnetic Resonance Imaging van het kniegewricht, met als bijzondere toepassing: driedimensionaal onderzoek van de slotrotatie van de knie. Doctoraatsproefschrift, Vrije Universiteit Brussel, 1988.
Van Roy P, Barbaix E, Clarijs JP. Anatomical background of low back pain: variability and degeneration of the lumbar spinal canal and intervertebral disc. Schmerz 2001;15:418-24.
Van Roy P, Borms J, Haentjens A. Goniometric study of the maintenance of hip flexibility resulting from hamstring stretches. Physiotherapy Practice 1987;3:52-9.
Van Roy P, Hebbelinck M, Borms J. Introduction d’un goniomètre standard modifié avec la graduation et la branche pivotante montées sur un chariot déplaçable. Anales de Kinésithérapie 1985;12:255-9.
Van Roy P, Lanssiers R, Vermoesen A, Clarijs JP. Implementation of software adaptation for 3-D cervical kinematics by means of a magnetic tracking device. In: Arsenault A, McKinley P, McFadyen B, editors. Proceedings of the twelfth ISEK congress, June 27-30, Montreal, 1998:10-1.
Van Roy P, Van den Bogaerde F, Cattrysse E, Baeyens JP, Verbruggen L, Clarijs JP. Effects of ageing and degeneration on regional coupled motion in the cervical spine. In: Roy SH, Bonato P, Meyer J, editors. Proceedings of the XVth ISEK Congress, June 18-21, Boston, 2004:123.
Woltring HJ, Huiskes R, Lange A de, Veldpaus FE. Finite centroid estimation from noisy landmark measurements in the study of joint kinematics. J Biomech 1985;18:379-89.
Wu G, Helm F van der, Veeger H, Makhsous M, Van Roy P, Anglin C, Nagels J, Karduna A, McQuade K, Wang X, Werner F, Buchholz B. ISB recommendation on definitions of joint coordinate systems of various joints for the reporting of human joint motion – Part II: shoulder, elbow, wrist and hand. J Biomech 2005;38:981-92.
Metagegevens
Titel
Hoofdstuk 3 Relevantie van wetenschappelijk onderzoek inzake bewegingsanalyse en functionele anatomie in het tijdperk van icf en evidence based medicine
Auteur
Peter Van Roy
Copyright
2004
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
Boek
Jaarboek fysiotherapie kinesitherapie 2006

Print ISBN: 978-90-313-4544-1

Elektronisch ISBN: 978-90-313-9666-5

Copyright: 2004

DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-313-9666-5_3