Gonadotrofinen als indirecte maat voor testisfunctie bij jonge mannen na behandeling voor kanker op de kinderleeftijd

Cytostatica, in het bijzonder alkylerende middelen, zijn potentieel toxisch voor de gonaden. Bij mannen is hypo- of azoöspermie een regelmatig voorkomende late complicatie van vroegere chemotherapie; naar veelal wordt aangenomen is het risico hierop geringer naarmate de leeftijd bij behandeling jonger is. De gonadale functie kan op indirecte wijze worden gemeten aan de hand van de gonadotrofinespiegels in het serum. Daarom werden gonadotrofinewaarden (lh en fsh) verzameld bij 65 jonge mannen die als kind met verschillende combinaties cytostatica waren behandeld. Op grond van de destijds gegeven behandeling werden zij verdeeld in drie groepen: groep I: cyclofosfamidebevattende chemotherapie, groep II: mopp, groep III: chemotherapie zonder alkylerende middelen. Gonadotrofinespiegels in de verschillende groepen werden geëvalueerd met behulp van univariate variantieanalyse, evenals de relatie tussen gonadotrofinen en leeftijd bij diagnose. De relatie tussen cumulatieve dosis cyclofosfamide en gonadotrofinen werd onderzocht met behulp van een Pearson-correlatietoets. Voor de complete onderzoeksgroep was de gemiddelde lh-spiegel normaal en de fsh verhoogd. fsh was bovendien voor de groepen I, II en III onderling significant verschillend, het hoogst in groep II. Er was geen relatie tussen de hoogte van de gonadotrofinen en de leeftijd bij diagnose. Een relatie tussen fsh en cumulatieve dosis cyclofosfamide bestond alleen bij patiënten die bij diagnose jonger dan 8 jaar waren.