Motivational interviewing door de praktijkondersteuner in de huisartsenpraktijk zet patiënten niet aan om hun leefstijl aan te passen. Dat concludeert biomedisch wetenschapper Renate Jansink in haar proefschrift ‘Improving diabetes care – nurse led lifestyle counselling in primary care’. “De resultaten van onze studie waren eerlijk gezegd teleurstellend”, zegt Jansink in de nieuwste editie van Mednet, blad voor artsen.
Jansink zette samen met haar collega’s van IQ Healthcare (onderdeel van het Radboudumc) een nieuw uitgebreid diabetesprogramma op, waarin de nadruk lag op leefstijlcounseling. Daarvoor trainden ze praktijkondersteuners in motivational interviewing, een persoonsgerichte gespreksstijl waarbij samen met patiënten wordt achterhaald wat deze persoonlijk het best motiveert om hun gedrag te veranderen. Voor haar studie werkte Jansink samen met zo’n zeventig huisartsenpraktijken en includeerde ze uiteindelijk ruim 900 patiënten met diabetes type 2. De ene helft doorliep het uitgebreide nieuwe diabetesprogramma, de andere helft kreeg reguliere diabeteszorg.
Geen verschil
Jansink: “Na veertien maanden bleek er helaas geen verschil tussen beide groepen. Althans: de klinische parameters die we hebben gemeten, zoals HbA1c, bloeddruk, cholesterol en kwaliteit van leven verschilden niet. Verder bleken de patiënten die benaderd waren volgens de motivational interviewing-methode niet méér bereid om hun leefstijl te veranderen dan de andere patiënten. Ook op een heel ander vlak zagen we weinig effect: ondanks een gedegen training in gesprekstechnieken bleken praktijkondersteuners de aangeleerde vaardigheden voor motivational interviewing slechts voor een deel te gebruiken.”
Feilen
Een van de verklaringen voor het feilen van het nieuwe diabetesprogramma is dat in Nederland de meeste diabetespatiënten goed zijn ingesteld, waardoor het lastig is om met zo’n programma nog extra winst te boeken.
Auteur(s): Adri van Beelen