01-12-2020 | Tim Robbe
DOOD
Gepubliceerd in: Zorg + Welzijn | Uitgave 6/2020
Log in om toegang te krijgenExtract
In een van mijn vorige columns schreef ik dat ik wat over mijzelf leerde in deze vreemde coronatijd. Ik ben minder op pad. Ik ben meer thuis. Ik besteed meer aandacht aan andere dingen. Ik weet niet of u het ook merkt, maar stiekem vallen we toch vaak terug in oude patronen. Op de een of andere manier lukt het mij inmiddels om hele dagen 'calls' te hebben achter een beeldscherm. Van 's morgens tot 's avonds. Het lijkt alsof we zijn gaan denken dat nu reistijd is weggevallen en we toch thuis zitten, we alle tijd wel kunnen steken in overleggen via een beeldscherm. Waar eerdere fysieke overleggen al niet altijd erg zinvol waren, blijken deze overleggen dat ook steeds minder… Maar je doet mee. Anderen doen het ook. En zo vullen we de tijd die we eigenlijk krégen door de pandemie om meer aan onszelf en onze omgeving te werken (filosoof Hannah Arendt noemt dat 'work'), toch weer met 'werk' (Arendt noemt dat 'labour').
×
…