De kracht van samen

Een paar weken geleden kwam ik met de trein terug uit het noorden. Op een klein station moest ik overstappen. Daar zag ik een groep donkerharige, jonge mannen die blijkbaar naar Utrecht moesten, ten minste dat was het enige herkenbare woord in hun drukke conversatie. Er stond een trein klaar en ze probeerden aan een conducteur te vragen of dit de goede trein was. Een lastige vraag... Deze trein ging eerst naar een groter station waar je kon overstappen op een directe trein naar Utrecht. De conducteur probeerde dat uit te leggen, maar sprak hun taal niet en in het Engels kwamen ze ook niet veel verder. Uiteindelijk belandden ze, net als ik, op het goede perron waar een kwartier later een trein richting Utrecht zou arriveren. Een paar jongens checkten in met een ov-chipkaart, andere deden dat niet.