De juiste biotoop

Onze oudste zoon Jaap is nu 22 jaar. Kort na zijn geboorte heeft de kinderarts hem bekeken en gezegd dat hij hem de komende jaren regelmatig wilde zien, maar waarom was ons toen nog niet duidelijk. Pas toen hij in de box lag merkten we dat hij schrikachtig reageerde op alles. Kruipen deed hij op zijn polsen want hij durfde zijn handen niet op de grond te zetten. Wij wisten wel dat er iets niet goed met hem was maar we realiseerden het ons niet en we waren blij met elke vordering die hij maakte. Pas toen hij 6 jaar was wisten de dokters eindelijk wat er met hem aan de hand was: hij had het

syndroom

van Sotos. Niet erfelijk, werd toen gezegd: het Sotos-syndroom is meestal een zogenaamd sporadisch geval. De kans dat een eventueel volgend kind het Sotos-syndroom zou kunnen krijgen schatte de geneticus van de universiteit op minder dan 1%.