Skip to main content
Top
Gepubliceerd in:
Omslag van het boek

2012 | OriginalPaper | Hoofdstuk

De behandeling van overgewicht bij kinderen

(juli 2004)

Auteur : J. Veen-Roelofs

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Abstract

Steeds meer kinderen hebben te kampen met gewichtsproblemen. Het aantal te dikke kinderen is tussen 1980 en 1997 verdubbeld. Overgewicht ontstaat vaak al tussen het vierde en zesde levensjaar en de schatting is dat thans 15 procent van de totale populatie kinderen overgewicht heeft. Overgewicht bij kinderen is gerelateerd aan overgewicht op volwassen leeftijd. Een dik kind gaat een leven met ‘hindernissen’ tegemoet en ontwikkelt een allesbehalve gunstig risicoprofiel. Behalve de gezondheidsrisico’s zijn bij kinderen met name de psychosociale gevolgen van overgewicht ingrijpend. Dikke kinderen hebben vaak een negatief zelfbeeld, emotionele problemen, gedragsproblemen, zij worden gepest en raken sociaal geïsoleerd.
Kinderen met overgewicht worden het meest effectief begeleid met gedragstherapie. Er zijn ambulante, maar ook klinische, multidisciplinaire begeleidingsprogramma’s. De programma’s moeten uitnodigend en prik-kelend zijn voor kinderen en ouders. Begeleiding kan plaatsvinden individueel, in groepsverband of in een mix van beide. De laatste optie biedt de beste kansen op een goed resultaat.
Het voorkomen van overgewicht op jonge leeftijd is natuurlijk van groot belang. Overgewicht bij kinderen is gerelateerd aan overgewicht bij volwassenen, dus het is zaak sterk in te zetten op preventie van overgewicht bij kinderen.
Literatuur
go back to reference Braet C. Anders eten en meer bewegen, handleiding voor ouders van dikke kinderen. Acco, 1995a. Braet C. Anders eten en meer bewegen, handleiding voor ouders van dikke kinderen. Acco, 1995a.
go back to reference Braet C. Mijn plan, werkboek voor dikke kinderen. Acco, 1995b. Braet C. Mijn plan, werkboek voor dikke kinderen. Acco, 1995b.
go back to reference Braet C. Dikke kinderen. Praktijkboek voor deskundigen (pp. 13–15). Acco, 1995c. Braet C. Dikke kinderen. Praktijkboek voor deskundigen (pp. 13–15). Acco, 1995c.
go back to reference Braet C, e.a. Behandelstrategieën bij kinderen met overgewicht (pp. 21–39, 75–85, 96–110). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum, 2001. Braet C, e.a. Behandelstrategieën bij kinderen met overgewicht (pp. 21–39, 75–85, 96–110). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum, 2001.
go back to reference Bruil J, e.a. Overgewicht op de kinderleeftijd; een groeiend probleem in de jeugdgezondheidszorg. TJGZ 2002; 5: 97. Bruil J, e.a. Overgewicht op de kinderleeftijd; een groeiend probleem in de jeugdgezondheidszorg. TJGZ 2002; 5: 97.
go back to reference Buuren S van. Normogram voor het bepalen van de bmi bij kinderen. TJGZ 2002; 5: 93. Buuren S van. Normogram voor het bepalen van de bmi bij kinderen. TJGZ 2002; 5: 93.
go back to reference Diëtisten Coöperatie Nederland. Dieetbehandelingsrichtlijn Kinderen en Overgewicht (pp. 1–6). DCN, 2002. Diëtisten Coöperatie Nederland. Dieetbehandelingsrichtlijn Kinderen en Overgewicht (pp. 1–6). DCN, 2002.
go back to reference Cole TJ, Bellizzi MC, Flegal KM, e.a. Establishing a standard definition for child overweight and obesity worldwide: international survey. BMJ 2000; 320: 1240–1243. Cole TJ, Bellizzi MC, Flegal KM, e.a. Establishing a standard definition for child overweight and obesity worldwide: international survey. BMJ 2000; 320: 1240–1243.
go back to reference Fredriks AM, Buuren S van, Wit JM, e.a. Body index measurements in 1996–7 compared with 1980. Arch Dis Child 2000; 82: 107–112. Fredriks AM, Buuren S van, Wit JM, e.a. Body index measurements in 1996–7 compared with 1980. Arch Dis Child 2000; 82: 107–112.
go back to reference Geel A van. Voeding en sport. Haarlem: De Vrieseborch, 1996. Geel A van. Voeding en sport. Haarlem: De Vrieseborch, 1996.
go back to reference Hirasing RA, e.a. Toegenomen prevalentie van overgewicht en obesitas bij Nederlandse kinderen en signalering daarvan aan de hand van internationale en nieuwe referentiediagrammen. NTvG 2001; 145: 1303–1308. Hirasing RA, e.a. Toegenomen prevalentie van overgewicht en obesitas bij Nederlandse kinderen en signalering daarvan aan de hand van internationale en nieuwe referentiediagrammen. NTvG 2001; 145: 1303–1308.
go back to reference Renders C, e.a. Overgewicht bij kinderen en adolescenten (pp. 1–12, 26–29, 36, 55). Elsevier, 2003. Renders C, e.a. Overgewicht bij kinderen en adolescenten (pp. 1–12, 26–29, 36, 55). Elsevier, 2003.
go back to reference TNO-LUMC. Vierde landelijke groeistudie. Houten: Bohn Stafleu Van Loghum, 1997. TNO-LUMC. Vierde landelijke groeistudie. Houten: Bohn Stafleu Van Loghum, 1997.
go back to reference Terug naar de gezonde basis. Achtergrondrapport ter preventie van overgewicht bij kinderen in Nederland. Advies van de Ned. Ver. v. Diëtisten en de Ned. Zuivelorganisatie, oktober 2002. Terug naar de gezonde basis. Achtergrondrapport ter preventie van overgewicht bij kinderen in Nederland. Advies van de Ned. Ver. v. Diëtisten en de Ned. Zuivelorganisatie, oktober 2002.
go back to reference Veen J, Rasenberg S. Eetcontroleprogramma, handleiding bij individuele begeleiding. Veen, 1996. Veen J, Rasenberg S. Eetcontroleprogramma, handleiding bij individuele begeleiding. Veen, 1996.
go back to reference Wezel B van, e.a. Als je te dik bent. Werkboekje om samen met je ouders aan je gewicht te werken. Maarssen: Elsevier Gezondheidszorg, 2002. Wezel B van, e.a. Als je te dik bent. Werkboekje om samen met je ouders aan je gewicht te werken. Maarssen: Elsevier Gezondheidszorg, 2002.
go back to reference who. International obesity task force. 1998. who. International obesity task force. 1998.
Metagegevens
Titel
De behandeling van overgewicht bij kinderen
Auteur
J. Veen-Roelofs
Copyright
2012
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-368-0508-7_40