Stilstaan voelt alleen maar als vastzitten, als je vindt dat je verder moet. En we moeten verder, om goed te functioneren en resultaten te boeken. ‘Deze mijnheer is niet gemotiveerd om weer aan het werk te gaan.’ ‘Dit meisje is niet gemotiveerd om te eten.’ ‘Deze cliënt moet gemotiveerd worden om in therapie te gaan.’ Daar moeten we dan toch wat mee als we ons als hulpverlener willen waarmaken?