Samenvatting
Selectie van adequate laboratoriumtests vormt een vitaal onderdeel van de patiëntenzorg. Echter, de evaluatie van de karakteristieke eigenschappen van een test en de eisen te stellen aan de interpretatie van deze test zijn evenzeer van belang. Een testresultaat alléén heeft geen klinische betekenis. Het getal op zichzelf laat geen conclusie toe. Je behandelt geen bloeduitslag, maar het geheel van de klachten van de patiënt in context met je bevindingen uit het lichamelijk onderzoek en in relatie tot de referentiewaarden van de test. In de praktijk betekent dit dat je bij de beoordeling van een uitkomst een bepaalde mate van onzekerheid moet accepteren: onzekerheid met betrekking tot de juistheid van de uitkomst als zodanig en onzekerheid betreffende de vraag of de uitkomst de conclusie toelaat dat je patiënt aan een bepaalde aandoening lijdt (of juist niet lijdt). De interpretatie is een beslissingsproces door het maken van vergelijkingen (referenties) met gezonde proefpersonen of met een verzameling patiënten met dezelfde ziekte als die bij onze patiënt vermoed wordt. Soms is het mogelijk als maatstaf de uitkomsten te hanteren die verkregen zijn in een fase waarin je patiënt nog niet aan de ziekte leed. De patiënt is dan zijn eigen controle c.q. nulmeting.