‘Beroepsziekten in de praktijk’

Beroepsziekten vormen een steeds terugkerend onderwerp van beleid en onderzoek. Reeds in 1987 werd in een promotieonderzoek geconstateerd dat meer aandacht voor dit onderwerp nodig was, gezien de toen geschatte incidentie van ten minste 20.000 per jaar. De daarna verplicht geworden melding van iedere beroepsziekte door de werkgever aan de Arbeidsinspectie is gelukkig inmiddels omgezet in een verplichte melding door de arbodienst (helaas niet door verzekeringsartsen werkzaam bij UWV, dat zou meerwaarde hebben) aan het inmiddels ingestelde Nederlands Centrum voor Beroepsziekten. Uit de jaarlijkse toename van het aantal meldingen kunnen we opmaken dat deze meldingsplicht-zonder-sanctie in ieder geval beter voldoet. Meer aandacht voor de beroepsziekte als maatschappelijk en medisch probleem is mede daardoor verzekerd. Dat brengt de behoefte met zich mee om de kennis over beroepsziekten beter toegankelijk te maken voor betrokken artsen. Dat zijn uiteraard vooral bedrijfs- en verzekeringsartsen, maar ook huisartsen en specialisten.