Gepubliceerd in:
01-07-2011
Arbodienstverlening en medicalisering: meestal ongewenst en soms gewenst
Gepubliceerd in: Bijblijven | Uitgave 6/2011
Log in om toegang te krijgenSamenvatting
De behandelende en de bedrijfsgeneeskundige sector hebben een gemeenschappelijk belang: medicalisering beperken en waar mogelijk voorkomen. Een nieuw, bruikbaar instrument voor beide sectoren is de Multidisciplinaire richtlijn somatisch onvoldoende verklaarde lichamelijke klachten (SOLK) en somatoforme stoornissen van het Trimbos-instituut en kwaliteitsinstituut voor de gezondheidszorg CBO. Voor beide beroepsgroepen is het wenselijk te exploreren welke somatische, psychiatrische en omgevingsfactoren de betreffende klachten en beperkingen veroorzaken en in stand houden. In een dergelijk kader voelt de patiënt/werknemer zich beter begrepen en is uitleg en begeleiding effectiever. Er zullen wel aanvullende maatregelen nodig zijn, wil de meerderheid van de betrokken artsen deze richtlijn kunnen toepassen.
Ook de arbodienstverlening kan bijdragen aan de medicalisering, door verzuimende werknemers te adviseren hun klacht te legitimeren en door bij keuringen en check-ups ongericht onderzoek te verrichten waarvan de afhandeling onvoldoende geborgd is.
Het zou goed zijn als het medische werkveld meer oog kreeg voor functioneringsherstel als belangrijk behandeldoel. Dit kan de medische consumptie beperken. Onze zorg- en socialezekerheidsstelsels zijn gebaat bij verdere verandering om dit te faciliteren. Dit alles kan bereikt worden in samenhang met een centrale rol van de patiënt.