Top

Gepubliceerd in:

01-02-2007 | Artikelen

Op zoek naar de biologische basis van adhd: aanwijzingen vanuit cognitie, neuro-imaging, psychofarmacologie en genetica-onderzoek

Auteur: Sarah Durston

Gepubliceerd in: Neuropraxis | Uitgave 1/2007

Abstract

Attention Deficit Hyperactivity Disorder (adhd) is een neuropsychiatrische aandoening die relatief veel voorkomt bij kinderen in de schoolgaande leeftijd. De prevalentie is 3 tot 5 procent. Zoals de naam al zegt, wordt deze aandoening gekenmerkt door hyperactief, impulsief, gedesorganiseerd en aandachtsgestoord gedrag, dat niet bij de leeftijd past (Kaplan et al., 1994). Neuropsychologisch wordt deze aandoening in verband gebracht met problemen met gedragsregulatie, ofwel cognitieve controle, het vermogen om ongepast gedrag tegen te houden en gedrag aan te passen naar aanleiding van prikkels uit de omgeving. Dit komt tot uitdrukking in de diagnostische criteria die omschreven staan in dsm-iv (apa, 1994), waarin dat gedrag wordt gepreciseerd: het maken van ongepaste opmerkingen, storend gedrag in de klas, en zelfs potentieel gevaarlijk gedrag, zoals de straat oversteken zonder te kijken.

vorige artikel Het simuleren van posttraumatische stresssymptomen: de Nederlandse versie van de Morel Emotional Numbing Test (ment)

volgende artikel Depressief en onder behandeling van antidepressiva: wat betekent dit voor de rijvaardigheid?

American Psychiatric Association (1994). Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 4th edition (dsm-iv). Washington DC: American Psychiatric Association.

Arnsten, A.F. (2000). Genetics of childhood disorders: XVIII. adhd, Part. 2: Norepinephrine has a critical modulatory influence on prefrontal cortical function. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry, 39,1201-1203.

Barkley, R.A. (1997). Behavioral inhibition, sustained attention and executive functions: constructing a unifying theory of adhd. Psychol Bull, 21, 65–94.

Durston, S. (2003). A Review of the Biological Bases of adhd: What have we learned from imaging studies? Ment Retard Dev Disabil Res Rev, 9(3),184–195.

Durston, S., Fossella, J.A., Casey, B.J., Hulshoff Pol, H.E., Galvan, A., Schnack, H.G., Steenhuis, M.P., Minderaa, R.B., Buitelaar, J.K., Kahn, R.S. & Engeland, H. van (2005). Differential effects of drd4 and dat1 genotype on fronto-striatal gray matter volumes in a sample of subjects with Attention Deficit Hyperactivity Disorder, their unaffected siblings and controls. Mol Psychiatry, 10(7), 678–685.

Durston S., Fossella, J.A., Mulder, M.J., Casey, B.J., Ziermans, T.B., Vessaz, M.N. & Engeland, H. van (aangeboden). Dopamine-transporter genotype conveys familial risk for Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder through striatal activation.

Durston, S., Hulshoff Pol, H.E., Schnack, H.G., Buitelaar, J.K., Steenhuis, M.P., Minderaa, R.B., Kahn, R.S. & Engeland, H. van (2004). Magnetic Resonance Imaging of boys with Attention Deficit Hyperactivity Disorder and their unaffected siblings. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry, 43(3), 332–340.

Durston, S., Mulder, M., Casey, B.J., Ziermans, T. & Engeland, H. van (in druk). Activation in ventral prefrontal cortex is sensitive to genetic vulnerability for Attention Deficit Hyperactivity Disorder. Biol Psychiatry.

Durston, S., Tottenham, N.T., Thomas, K.M., Davidson, M.C., Eigsti, I.M., Yang, Y., Ulug, A.M. & Casey, B.J. (2003). Differential patterns of striatal activation young children with and without adhd. Biol Psychiatry, 53, 871–878.

Faraone, S.V., Perlis, R.H., Doyle, A.E., Smoller, J.W., Goralnick, J.J., Holmgren, M.A. & Sklar, P. (2005). Molecular Genetics of Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder. Biol Psychiatry, 57(11), 1313–1323.

Goldman-Rakic, P.S., Mully, E.C. & Williams, G.V. (2000). D1 receptors in prefrontal cell and circuits. Brain Res Brain Res Rev, 31, 295–301.

Kaplan, H.I., Sadock, B.J. & Grebb, J.A. (1994). Attention-deficit disorders. In: Kaplan and Sadock's synopsis of psychiatry. Williams & Wilkins, Baltimore, USA, pp 1063–1068.

Krause, K.H., Dresel, S.H., Krause, J., Kung, H.F. & Tatsch K (2000). Increased striatal dopamine transporter in adult patients with attention deficit hyperactivity disorder: effects of methylphenidate as measured by single photon emission computed tomography. Neurosci Lett, 285, 107–110.

Pliszka, S.R., McCracken, J.T. & Maas, J.W. (1996). Catecholamines in attention-deficit hyperactivity disorder: current perspectives. J Am Acad Child Adolec Psychiatry, 35, 264–272.

Solanto, M.V. (2002). Dopamine dysfunction in ad/hd: integrating clinical and basic neuroscience research. Behav Brain Res, 130, 65–71.

Swanson, J.M., Sergeant, J.A., Taylor, E., Sonuga-Barke, E.J.S., Jensen, P.S. & Cantwell, D.P. (1998). Attention-deficit hyperactivity disorder and hyperkinetic disorder. Lancet, 351, 429–433.

Thapar, A., Holmes, J., Poulton, K. & Harrington, R. (1999). Genetic basis of attention deficit and hyperactivity. Br J Psychiatry, 174, 105–111.

Vaidya, C.J., Austin, G., Kirkorian, G., Ridlehuber, H.W., Desmond, J.E., Glover, G.H. & Gabrieli, J.D. (1998). Selective effects of methylphenidate in attention deficit hyperactivity disorder: a functional magnetic resonance study. Proc Natl Acad Sci USA, 95, 14494–14499.

Volkow, N.D., Wang, G.J., Fowler, J.S., Gatley, S.J., Logan, J., Ding, Y.S., Hitzemann, R, & Pappas, N. (1998). Dopamine transporters occupancies in the human brain induced by therapeutic dosis of oral methylphenidate. Am J Psychiatry, 155, 1325–1331.

Volkow, N.D., Wang, G.J., Fowler, J.S., Logan, J., Gerasimov, M., Maynard, L., Ding, Y.S., Gatley, S.J., Gifford, A. & Franceschi, D. (2001). Therapeutic doses of oral methylphenidate significantly increase extracellular dopamine in the human brain. J Neurosci, 21, RC121.

Titel: Op zoek naar de biologische basis van adhd: aanwijzingen vanuit cognitie, neuro-imaging, psychofarmacologie en genetica-onderzoek
Auteur: Sarah Durston
Publicatiedatum: 01-02-2007
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in: Neuropraxis / Uitgave 1/2007
Print ISSN: 1387-5817
Elektronisch ISSN: 1876-5785
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03079116

Bohn Stafleu van Loghum

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

Abstract

Log in om toegang te krijgen

Andere artikelen Uitgave 1/2007

Het simuleren van posttraumatische stresssymptomen: de Nederlandse versie van de Morel Emotional Numbing Test (ment)

De rol van genetische factoren en ernstige gebeurtenissen op het ontstaan van angst en depressie

Depressief en onder behandeling van antidepressiva: wat betekent dit voor de rijvaardigheid?

Artikelen

Woorden vooraf