Abstract
Onder parkinsonisme verstaat men een verzameling van (vooral motorische) symptomen, die geduid kan worden als een manifestatie van een door een dopaminerge transmissiestoornis (in de nigrostriatale en mesocorticolimbische projectiegebieden) ontregeld extrapiramidaal (corticostriato-thalamocorticaal) systeem. Dopamine wordt in de hersenen aangemaakt in het mesencephalon (de substantia nigra en het ventrale tegmentum) en wordt vandaar uit geprojecteerd naar het striatum (via de nigrostriatale banen) respectievelijk de frontale cortex en het limbische systeem (via de mesocorticolimbische projectiebanen), waar het de activiteit van het extrapiramidale systeem moduleert. Genoemd systeem is verantwoordelijk voor de realisatie van een adequaat gedrag. Binnen dit systeem verloopt een aantal parallel aan het striatum en de thalamus naar de frontale cortex verlopende corticosubcorticale circuits (figuur 22.1), ieder verantwoordelijk voor specifieke gedragsaspecten. Zo onderscheidt men circuits voor puur motorische aspecten, voor cognitieve aspecten en voor emotionele aspecten.