Samenvatting
De in dit hoofdstuk beschreven richtlijnen zijn onvolledig en dienen vooral als aandacht richtend te worden beschouwd. Benadrukt moet worden dat veel behandelingen van speekselklachten bij patiënten wel verlichting kunnen geven zonder echt curatief te werken. Aanvullingen en verbeteringen vanuit de praktijk zijn zeker te geven en worden door de auteurs zeer op prijs gesteld.
Vanzelfsprekend dienen de door de tandarts te nemen maatregelen altijd te berusten op een goed begrip en inzicht, dit vooral om overmatige medische handelingen (polypragmasie) te voorkomen. Naast kennis van zaken zal iedere behandeling voor een belangrijk deel moeten zijn gefundeerd op een goed inzicht in de wensen en karaktereigenschappen van de individuele patiënt. Het is van groot belang dat de behandelaar weet waar wel of niet een goed resultaat van de behandeling is te verwachten en vooral ook waar een eventuele medicamenteuze of afwachtende therapie vertragend werkt op een noodzakelijke chirurgische ingreep. Ten aanzien van de medicamenteuze behandeling is een goed overleg tussen huisarts/specialist en tandarts uiteraard nodig.
Inzicht in en kennis van de betekenis van speeksel voor de mondgezondheid dragen bij tot een optimale behandeling van patiënten met orale klachten die berusten op afwijkingen in speeksel. Wanneer de inhoud van dit boek hieraan een bijdrage heeft geleverd dan heeft het aan zijn doel beantwoord.