Skip to main content
Top
Gepubliceerd in: Huisarts en wetenschap 9/2017

01-09-2017 | Klinische les

Ziekten van mens en dier

Auteurs: Cees Sluimer, Merel Langelaar

Gepubliceerd in: Huisarts en wetenschap | Uitgave 9/2017

Log in om toegang te krijgen
share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Samenvatting

Sluimer CA, Langelaar MFM. Ziekten van mens en dier. Huisarts Wet 2017;60(9):461-4.
Infectieziekten van dieren, zoönosen, kunnen de mens besmetten. We beschrijven verschillende zoönosen die zich bij de mens op de huid manifesteren. Huisartsen zien met enige regelmaat schimmelinfecties en gevallen van lymeziekte in de spreekkamer. Bij knobbeltjes op de huid en vergrote lymfeklieren, zeker bij een bijpassende anamnese waarin speelse (jonge) katten een rol spelen, zou de huisarts aan kattenkrabziekte moeten denken. Pustulaire dermatitis en zweren op hand of vinger door besmetting met het orf-virus (ecthyma contagiosum) zal de huisarts niet zo vaak tegenkomen, maar onder dierenartsen zijn dit vrij bekende aandoeningen. Heel af en toe kan men vrezen dat er sprake is van antrax (miltvuur), maar die infectieziekte is sinds 1994 niet meer voorgekomen. Erysipeloïd is een vrij zeldzame aandoening onder beroepsbeoefenaren die in contact komen met dieren en dierlijke producten. De bacterie komt echter veel voor en er vinden soms uitbraken onder varkens plaats. In de spreekkamer is het van belang om bij de anamnese goed te vragen of en hoe de patiënt met dieren, dierlijke producten of ziekteverwekkers uit de omgeving in aanraking kan zijn gekomen. Bij verschillende beroepen is sprake van een verhoogd risico op het oplopen van een zoönose. Dierenartsen kunnen ziekten bij dieren bestrijden, zodat mensen er niet ziek van worden. Kennisuitwisseling tussen huisartsen en dierenartsen kan ziekte door zoönosen tegengaan.
Metagegevens
Titel
Ziekten van mens en dier
Auteurs
Cees Sluimer
Merel Langelaar
Publicatiedatum
01-09-2017
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in
Huisarts en wetenschap / Uitgave 9/2017
Print ISSN: 0018-7070
Elektronisch ISSN: 1876-5912
DOI
https://doi.org/10.1007/s12445-017-0283-5

Andere artikelen Uitgave 9/2017

Huisarts en wetenschap 9/2017 Naar de uitgave