119. Ziekte van Scheuermann/kyfose

De wervelkolom heeft een aantal fysiologische krommingen in voorachterwaartse (sagittale) richting: de cervicale en lumbale lordose zijn naar ventraal gericht, de thoracale en sacrale kyfose naar dorsaal. Bij een versterkte thoracale kyfose spreekt men van hyperkyfose. Daarbij onderscheidt men de niet-structurele (houdingsafwijking) en de structurele hyperkyfose, die actief noch passief corrigeerbaar is. Een kleine minderheid van de bevolking heeft een aangeboren structurele hyperkyfose, een afwijking aan de ventrale zijde van de wervels die over een bepaald traject niet gesegmenteerd zijn en daardoor niet of nauwelijks meegroeien met de dorsale zijde. Deze hyperkyfose is per definitie progressief tot aan het eind van de groei.