Skip to main content
Mijn bibliotheek
Shop
Nieuws Boeken Tijdschriften Toetsvragen Web-tv Video Audio
Tips voor Mijn BSL
Inloggen
Top
Neuropraxis
Gepubliceerd in:

03-11-2020 | Artikel

Zelfregulatie en niet-aangeboren hersenletsel: waarop kun je letten? Kortschrift voor de praktijk

Auteur: Jo A. M. Vandermeulen

Gepubliceerd in: Neuropraxis | Uitgave 5-6/2020

Log in om toegang te krijgen
share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail
    Link delen
publish
Publiceer nu

Samenvatting

Zelfregulatie is in maatschappelijk opzicht belangrijk voor het goed kunnen analyseren, plannen en handelen. Dat geldt ook voor het uiten van gedachten en gevoelens en de wijze waarop men dat doet in het dagelijks leven. Dit artikel gaat over falende zelfregulatie bij niet-aangeboren hersenletsel (NAH). Er wordt aandacht besteed aan deze zelfregulatie en de factoren die daarbij een rol spelen. Vervolgens gaan we nader in op de problemen die ontstaan bij NAH en koppelen we die problemen aan een dagelijks behandelingskader en aan wat kan gebeuren als zelfregulatie niet tot stand komt.
vorige artikel Detectie van geveinsde psychische stoornissen bij verdachten van strafbare feiten
volgende artikel Een nieuwe testbatterij gericht op financiële competentie en financiële prestaties: Hoe presteren patiënten met neurodegeneratieve aandoeningen hierop?
Voetnoten
1
Terugvalpreventie is het voorkomen van een terugval. Het herstelproces bij NAH kent een meanderend verloop (dus een proces met vallen en opstaan). Een terugval kan ontstaan door bijvoorbeeld: stress, confrontatie met onmacht in handelen en gezond functioneren en slaaptekort. Het herkennen van deze situaties helpt een terugval te voorkomen. Je zou kunnen nadenken over wat je zou kunnen doen om dit risico van terugval in het oude gedrag te voorkomen.
 
Literatuur
1.
Spikman J. Zelfregulatie en adaptatie: over de prefrontale cortex en hersenschade. Tijdschr Neuropsychol. 2017;3:161–70.
2.
Ford JD, Courtois CA. Treating traumatic stress disorders in adults. New York: Guilford; 2020.
3.
Förstl H, redactie. Das Frontalhirn. 2e druk. München/Berlin: Springer; 2006.
4.
Anderson V, Jacobs R, Anderson PJ, redactie. Executive functions and the frontal lobes (a lifespan perspective). Londen: Taylor & Francis; 2010.
5.
Vandermeulen JAM, Derix MMA, Avezaat CJJ, Mulder T, Strien J van. Niet aangeboren hersenletsel bij volwassenen. 3e druk. Houten: Bohn Stafleu van Loghum; 2016.
6.
Stuss DT, Knight RT. Principles of the frontal lobe function. 2e druk. Oxford: Oxford University Press; 2014.
7.
Anderson V, Northam JH, Wrennall J. Developmental neuropsychology. Londen: Routledge; 2019.
8.
Raine A. Het gewelddadige brein (de biologische wortels van het crimineel gedrag). Amsterdam: Balans; 2013.
9.
Smits P, Ponds R, Farenhorst N, Klaver M, Verbeek R. Handboek neuropsychotherapie. Amsterdam: Boom; 2016.
10.
Vandermeulen JAM, Derix MMA, Dijke A van. De rol van neuropsychologie bij psychotherapie. Houten: Bohn Stafleu van Loghum; 2019.CrossRef
11.
Klonoff PS. Psychotherapy after brain injury (principles and techniques). New York: Guilford; 2010.
12.
Vohs KD, Baumeister RF, redactie. Handbook of self-regulation. New York: Guilford; 2017.
13.
Arden JB. Mind, brain and gene (toward psychotherapy integration). New York: Norton; 2019.
14.
Miller BL, Cummings JL. The human frontal lobes. 3e druk. New York: Guilford; 2017.
15.
Koziol LF, Beljan P, Bree K, Mather J, Barker L. Large scale brain systems and neuropsychological testing (an effort to move forward). New York: Springer; 2016.CrossRef
16.
Hedges D, Farre TJ, Bigler ED, Hopkins RO. The brain at risk. New York: Springer; 2020.
17.
Storch M, Krause F. Selbstmanagement-resourcenorientiert (ZRM). 6e druk. Bern: Hogrefe; 2017.CrossRef
18.
Depue RA, Lenzenweger MF. A neurobehavioral dimensional model. In: Livingstone WJ, redactie. Handbook of personality disorders. New York: Guilford; 2001. pag. 136–67.
19.
Livingstone WJ, Larstone R. Handbook of personality disorders. New York: Guilford; 2018.
20.
Wallin D. Gehechtheid in psychotherapie. Amsterdam: Nieuwezijds; 2010.
Metagegevens
Titel
Zelfregulatie en niet-aangeboren hersenletsel: waarop kun je letten? Kortschrift voor de praktijk
Auteur
Jo A. M. Vandermeulen
Publicatiedatum
03-11-2020
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in
Neuropraxis / Uitgave 5-6/2020
Print ISSN: 1387-5817
Elektronisch ISSN: 1876-5785
DOI
https://doi.org/10.1007/s12474-020-00268-x

Andere artikelen Uitgave 5-6/2020

Woorden vooraf

Post-Acute Level Of Consciousness scale revised (PALOC-sr): voorstel tot aanpassing van een schaal om het bewustzijnsniveau van mensen met een langdurige bewustzijnsstoornis te classificeren

  • Artikel

Adieu Neuropraxis

  • Ingezonden

Onze hersenen: onze achtbaan

  • Gelezen

Detectie van geveinsde psychische stoornissen bij verdachten van strafbare feiten

  • Artikel

Een nieuwe testbatterij gericht op financiële competentie en financiële prestaties: Hoe presteren patiënten met neurodegeneratieve aandoeningen hierop?

  • Artikel