Zelfredzaamheid en die andere bezuiniging

Weet u het nog? In aanloop naar de decentralisering in 2015 was de aloude kritiek op het functioneren van de verzorgingsstaat weer helemaal terug van weggeweest: onbetaalbaar, problematisch, een sta-in-de-weg voor meer zelfredzaamheid in de samenleving. Er zou bovendien in het gedrag van mensen die een beroep deden op de verzorgingsstaat (consumentisme, te weinig onderlinge zorgzaamheid) en professionals (pamperen van burgers, aanbod opdringen) nog een wereld te winnen zijn. De kritiek kwam goed uit, want het kabinet Rutte II wilde 16 miljard bezuinigen. Wie dacht dat het vooral over het zorgdomein ging, had het mis. Zelfredzaamheid werd ook in het sociaal domein nadrukkelijker dan ooit een centraal uitgangspunt met de decentralisering. Voor veel sociaal werkers niet meteen iets om van in paniek te raken. Het principe van 'helping people to help themselves' kent immers een lange traditie in het sociaal werk. Wél nieuw was dat goed sociaal werk nogal eens versmald werd tot 'zelfredzaamheid bevorderen'. ...