10. “Ze haten me omdat ik te mooi ben.” Een zeventienjarige Marokkaanse jongen met autistiforme trekken en agressieve uitbarstingen

De stoornis van Asperger valt in DSM-5 onder de Autismespectrumstoornis (ASS). Zie verder de voetnoot bij par. 10.8.

Stichting MEE Rotterdam Rijnmond biedt informatie, advies en ondersteuning aan mensen met een (verstandelijke) beperking of een chronische ziekte.

Inmiddels is de WAIS IV-NL beschikbaar, die in een aantal opzichten meer geschikt is voor mensen met een andere culturele en talige achtergrond. De normgroep omvat in elk geval meer diversiteit, de instructies zijn verbeterd, er ligt minder nadruk op tijdbonussen, de afnametijd is korter en de afname roept in eerste instantie minder stress op door niet te beginnen met Informatie en Begrijpen, waarbij er naar typisch Nederlandse spreekwoorden wordt gevraagd. De normgroep maakt een onderscheid tussen autochtoon en westers en niet-westers allochtoon, maar ook dit onderscheid is te grof en biedt geen oplossing voor mensen van gemengde afkomst die in Nederland zijn opgegroeid en naar school zijn geweest. Het blijft in zijn algemeenheid oppassen met intelligentietests.

De diagnostische classificatie volgens de DSM-5 is enigszins anders. De autismespectrumstoornis wordt gekenmerkt door deficiënties op twee kerngebieden: (1) sociale communicatie en sociale interactie, en (2) gedragspatronen, interesses of activiteiten. De laatste zijn dan beperkt en repetitief en bij Redouan waren die weliswaar beperkt, maar niet zozeer repetitief. Beperkt tot het eerste aspect zou het onder een nieuwe classificatie van communicatiestoornissen vallen en wel een sociale (pragmatische) communicatiestoornis, een waarbij de betrokkene aanhoudend moeite heeft met het sociale gebruik van verbale en non-verbale communicatie (American Psychiatric Association 2013b). De beperkte gedragspatronen, interesses en activiteiten van Redouan vallen in de DSM-5 eerder onder een (lichte) verstandelijke ontwikkelingsstoornis. Hierbij is een beoordeling van zowel de cognitieve capaciteit (IQ) als het adaptieve functioneren nodig. De mate van ernst wordt gedefinieerd door het adaptieve functioneren en niet door de IQ-scores. Dit kan als een belangrijk voordeel worden gezien en een van de grote problemen bij een ondoordacht en onterecht gebruik van intelligentietests helpen voorkomen, namelijk een onterechte classificatie als cognitief beperkt wanneer een juiste vergelijking met een normgroep niet mogelijk is. De aandacht voor het adaptieve functioneren zou dit namelijk in principe in de weg moeten staan.