Skip to main content
Mijn bibliotheek
Shop
Nieuws Boeken Tijdschriften E-learning Web-tv Video Audio
Tips voor Mijn BSL
UITGEBREID ZOEKEN
Inloggen
Top
Gepubliceerd in:
Inleiding hoofdstuk lezen eerste hoofdstuk lezen

2019 | OriginalPaper | Hoofdstuk

32. Wijkgerichte preventie

Auteur : H. P. M. Sibbing

Gepubliceerd in: Klinisch redeneren bij ouderen

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

Log in om toegang te krijgen
share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail
    Link delen
publish
Publiceer nu

Samenvatting

Door toename van de zorgvraag richting 2030 met een als gevolg van comorbiditeit bij ouderen toenemende complexiteit, ontstaat een arbeidsmarktprobleem en dreigt een financieringsprobleem. De gezondheidszorg zal zich veel meer moeten gaan richten op het behoud van gezondheid en het voorkomen van gezondheidsproblemen. Van ziekte en zorg (ZZ) naar gezondheid en gedrag (GG) en vervolgens mens en maatschappij (MM) is het voorgestelde adagium. Beïnvloeding van omgevingsfactoren als groenvoorzieningen en armoede blijkt bij preventie veel effectiever dan gedragsverandering. Bij wijkgerichte preventie is een aantal succesfactoren bekend, zoals een grondige wijkanalyse en actieve betrokkenheid van de doelgroep. Voor de wijkanalyse zijn hulpmiddelen beschikbaar die in een stappenplan uitgewerkt worden. Sociale wijkteams bieden wijkverpleegkundigen, jeugdverpleegkundigen, huisartsen en welzijnswerkers mogelijkheden om samen de gezondheid van bewoners van de wijk onder hun hoede te nemen, waarbij wijkgerichte preventie en zorg gecombineerd worden en gezondheid en sociale problematiek integraal aangepakt worden.
vorige hoofdstuk Samen werken aan kwaliteit van zorg
volgende hoofdstuk Active ageing: actief ouder worden
Literatuur
Adriaansen, M. (2011). Publieke gezondheidszorg en wijkzorg, daar ligt de kern van ons beroep. TVZ, 3, 35–38.
Algemene Rekenkamer. (2016). Aanpak van laaggeletterdheid. Den Haag: Algemene Rekenkamer.
Anderson, E. (2006). Community as partner. Philadelphia: Wolters Kluwer.
Bartelomeus, A. (2013). Gezonde wijk Overvecht in Utrecht, een aanpak die werkt. Bilthoven: RIVM.
Berenschot, L., & Van der Geest, L. (2012). Integrale zorg in de buurt. Utrecht: NYFER.
Berg, M., & Canoy, M. (2012). We doen alles verkeerd in de langdurige zorg. NRC Handelsblad.
Berwick, D. (2008). The triple aim. Care, health and cost. Health Affairs, 27(3).CrossRef
Bijl, R. et al. (2015). De sociale staat van Nederland 2015. Den Haag: Sociaal en Cultureel Planbureau.
Bloem, E. (2012). Zorgkosten gevaar voor triple-A-status. De Volkskrant.
BOOZ (2012). Kwaliteit als medicijn: Aanpak voor betere zorg. Amsterdam: BOOZ.
Bregman, R. (2012). De miljarden van Klink bestaan echt. De Volkskrant.
CBS/SCP (2014). Armoedesignalement 2014. Den Haag: CBS/SCP.
Centraal Planbureau (2011). The effect of physician fees and density differences on regional variation in hospital treatments. Den Haag: CPB.
Clark, M. J. (2008). Community empowerment. In Community health nursing (hoofdstuk 13). New York: Pearson.
College voor de Rechten van de Mens (2016). Jaarlijkse rapportage 2016: Armoede, sociale uitsluiting en mensenrechten. Utrecht: College voor de Rechten van de Mens.
Cosijn, J. (1992). Het gezonde steden project. Achtergronden en praktijk. Assen: Van Gorcum.
Dahlgren, G., & Whitehead, M. (1991). Policies and strategies to promote social equity in health. Stockholm: Institute for Futures Studies.
De Boer, A., & De Klerk, M. (2013). Informele zorg. Een literatuurstudie naar mantelzorg en vrijwilligerswerk in de zorg. Den Haag: Sociaal en Cultureel Planbureau.
De Kam, F. & Donders, J. (2012). Zonder zorg vaart niemand wel. In Een economisch gezonde gezondheidszorg. Den Haag: Koninklijke Vereniging voor de Staatshuishoudkunde.
Eggink, E., Oudijk, D., & Woittiez, I. (2010). Zorgen voor zorg. Den Haag: Sociaal en Cultureel Planbureau.
Frederiks, C. (1984). De wijkdiagnose. Maandblad Maatschappelijke Gezondheidszorg, 34–37.
Gemeente Arnhem (2014). Twintig jaar wijkaanpak in Arnhem. Van project naar standaard in stad en stadhuis. Arnhem: Gemeente Arnhem.
Gezondheidsraad (2010). Voor dik en dun. Preventie van overgewicht en obesitas en het risico op eetstoornissen. Den Haag: Gezondheidsraad.
Gezondheidsraad (2011). Laaggeletterdheid te lijf. Den Haag: Centrum voor Ethiek en Gezondheid.
Ham, M. (2013). Wijkaanpak maakt gezonder. Tijdschrift voor Sociale Vraagstukken, 4, 12–14.
Hoeymans, N., Melse, J. M., & Schoemaker, C. G. (Red.). (2010). Gezondheid en determinanten van gezondheid. Deelrapport van de VTV 2010. Bilthoven: RIVM.
Hoeymans, N., Van Loon, A. J. M., Van den Berg, M., Harbers, M. M., Hilderink, H. B. M., Van Oers, J. A. M., et al. (2014). Een gezonder Nederland. Kernrapport van de Volksgezondheid Toekomst Verkenning 2014. Bilthoven: RIVM.
Horstman, K. (2010a). Wat is die onderklasse dom. NRC Handelsblad.
Horstman, K. (2010b). Dikke kinderen, uitgebluste werknemers en vreemde virussen. Filosofie van de publieke gezondheidszorg (oratie Maastricht University).
Huber, M. (2015). Towards a new, dynamic concept of health (proefschrift Universiteit van Maastricht).
Jansen, P. (2009). Social inequalities in pregnancy outcomes and early childhood behaviour (proefschrift Erasmus Universiteit Rotterdam).
Kaljouw, M., & Van Vliet, K. (2015). Naar nieuwe zorg en zorgberoepen: de Contouren. Diemen: Zorginstituut Nederland.
Kieras, B. (2009). De zorg als koekoeksjong. Zorgvisie, 20–22.
Kooiker, S., & Van der Velden, K. (2007). Een nuchtere kijk op gezond gedrag. Sociaal en Cultureel Planbureau: Den Haag.
Kromhout, M., Feijten, P., Vonk, F., De Klerk, M., Marangos, A. M., Mensink, W., et al. (2014). De Wmo in beweging. Den Haag: Sociaal en Cultureel Planbureau.
Lalonde, M. (1974). A new perspective of the health of Canadians. A working document. Ottawa: Government of Canada.
Lewis, O. (1969). Culture of poverty. In D.P. Moynihan (Red.), On understanding poverty: Perspectives from the social sciences (pp. 187–220). New York: Basic Books.
Mackenbach, J. (2010). Ziekte in Nederland. Maarssen: Elsevier Gezondheidszorg.
Maurer, F., & Smith, C. (2010). Community/public health nursing practice. St. Louis: Evolve/Elsevier.
Meurs, P. (2016). Statement tijdens het preventiedebat in het SER-gebouw.
Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (2013). Gezonde wijk in praktijk. Ervaringen en tips voor een wijkgerichte aanpak. Den Haag: Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.
Olsthoorn, S. (2014). Zorgkosten dalen spectaculair door professionals te belonen voor gezondere patiënten. Het Financieele Dagblad.
Paes, M. (2008). Wijkgezondheidswerk. Een studie naar 25 jaar wijkgericht werken aan gezondheid in Den Bosch-Oost (proefschrift Universiteit van Amsterdam).
Paes, M., & Stuurop, K. (1993). Buurten voor gezondheid. Sittard: Wozon.
Permentier, M., Kullberg, J., & Van Noije, L. (2013). Werk aan de wijk. Den Haag: Sociaal en Cultureel Planbureau.
Polder, J. J (2010). Zorg is niet alleen een kostenpost. Medisch Contact.
Polder, J. J., & Van der Lucht, F. (2010). Van gezond naar beter. Kernrapport van de Volksgezondheid Toekomst Verkenning 2010. Bilthoven: RIVM.
Polder, J., Van der Lucht, F., & Kooiker, S. (2012). De gezondheidsepidemie. Amsterdam: Reed Business.CrossRef
Pomp, M. (2010). Een beter Nederland. Amsterdam: Balans.
Post, N. A. M., Zwakhals, S. L. N., & Polder, J. J. (2010). Maatschappelijke baten. Deelrapport van de VTV 2010. Bilthoven: RIVM.
Putters, K. (2014). Rijk geschakeerd. Op weg naar de participatiesamenleving. Den Haag: Sociaal en Cultureel Planbureau.
Raad voor Volksgezondheid en Samenleving (2017). Agenda voor een gezonde samenleving. Advies aan de nieuwe minister van VWS. Den Haag: Raad voor de Volksgezondheid en Zorg.
Raad voor de Volksgezondheid en Zorg (2010a). Zorg voor gezondheid! Gedrag en gezondheid: De nieuwe ordening, advies 10/05. Den Haag: RVZ.
Raad voor de Volksgezondheid en Zorg (2010b). Perspectief op gezondheid 20/20, advies 10/10. Den Haag: Raad voor de Volksgezondheid en Zorg.
Raad voor de Volksgezondheid en Zorg (2012). Regie aan de poort. De basiszorg als verbindende schakel tussen persoon, zorg en samenleving, advies 12/07. Den Haag: Raad voor de Volksgezondheid en Zorg.
Rademakers, J. (2013). De Nederlandse patiënt en zorggebruiker in beeld. Utrecht: NIVEL.
Rijkschroeff-van der Meer, A. C. J. (2011). Welvaartsziekten: andere ziekten, andere aanpak. Achtergrondstudie bij RVZ-advies Preventie van welvaartsziekten. Den Haag: Raad voor de Volksgezondheid en Zorg.
RIVM. (2013). Dossier ’Fijn stof’. Bilthoven: RIVM.
Schrijvers, G. (2014). Zorginnovatie volgens het cappucinomodel. Thoeris.
Schuurmans, M., & Lambregts, J. (2012). Beroepsprofiel verpleegkundige. Utrecht: V&VN.
Sibbing, H. (2016a). M&G-verpleegkundigen, laat van je horen. Tijdschrift M&G, 3, 22–24.
Sibbing, H. (2016b). Investeren in preventie en eerste lijn loont. Tijdschrift M&G, 4, 26–27.
Silva, L. M. (2009). Fetal origins of socioeconomic inequalities in early childhood health (proefschrift Erasmus Universiteit Rotterdam).
Stronks, K. (2007). Maatschappij als medicijn. Oratie Universiteit van Amsterdam.
Stronks, K. et al. (2014). Gezondheid van bewoners in aandachtswijken in 2004–2011. NTvG, 158, A7989.
Talsma, A. (1992). Community needs analysis. Maandblad voor Maatschappelijke Gezondheidszorg, 14–16.
Ten Houte de Lange, S., & Van den Bosch, A. (2016). Toeval bestaat niet. Utrecht: IWW/Movisie.
Terpstra, J. (1980). Preventie en sociale ongelijkheid. Sociologische Gids, 2, 146–159.
Tiemeijer, W. L., Thomas, C. A., & Prast, H. M. (2009). De menselijke beslisser. Den Haag: Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid.
Van Arum, S., & Schoorl, R. (2016). Sociale (wijk)teams in beeld. Utrecht: Movisie.
Van de Klaauw, D., Van de Broek, E., & Van Empelen, P. (2015). Intersectorale samenwerking rondom een gezonde wijk. Tijdschrift voor Gezondheidswetenschappen, 3, 109–116.CrossRef
Van den Berg, M., & Schoemaker, C. G. (Red.). (2010). Effecten van preventie. Deelrapport van de VTV 2010. Bilthoven: RIVM.
Van der Kwartel, A. J. J., Bloemendaal, I., Van der Velde, F., & Van der Wind, W. (2012). Quick Scan zorgvraag 2030. Utrecht: KIWA Prismant.
Van der Poel, A., Spijkerman, M., & Van Rooijen, I. (2013). Preventie in de buurt. Resultaten van PreventieKracht dicht bij huis 2009–2011. Tijdschrift voor Gezondheidswetenschappen, 91(8), 463–466.
Van Dijk, H. (2015). Oud worden in eigen buurt (proefschrift Erasmus Universiteit Rotterdam).
Van Duin, C., & Stoeldraijer, L. (2014). Bevolkingsprognose 2014–2060. Groei door migratie. Den Haag/Heerlen: Centraal Bureau voor de Statistiek.
Van Ewijk, C., Van der Horst, A., & Besseling, P. (2013). Toekomst voor de zorg. Den Haag: Centraal Planbureau.
Van Ewijk, C., et al. (2013). Gezondheid loont. Den Haag: Centraal Planbureau.
Van Oers, H., Droomers, M., et al. (2014). Spectrum m.b.t. URBAN40. Tijdschrift voor Gezondheidswetenschappen, 92(5), 171–178.CrossRef
Verhaeghe, P. (2013). De nieuwe beroepsziektes. Samenleving en Politiek, 20, 59–67.
Walburg, J. (2015). Positieve gezondheid, naar een bloeiende samenleving. Houten: Bohn Stafleu van Loghum.
Wildeboer-Schut, J. M., & Hoff, S. (2016). Een lang tekort. Langdurige armoede in Nederland. Den Haag: Sociaal en Cultureel Planbureau.
Wijenberg, E., Dijkema, P., Schwillens, R., & Wagemakers, A. (2013). Gezondheidsrace Laarbeek. Tijdschrift voor Gezondheidswetenschappen, 91(1), 11–14.CrossRef
Zorginnovatieplatform (2009). Zorg voor mensen, mensen voor de zorg. Arbeidsmarktbeleid voor de zorgsector richting 2025.
Metagegevens
Titel
Wijkgerichte preventie
Auteur
H. P. M. Sibbing
Copyright
2019
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
Boek
Klinisch redeneren bij ouderen

Print ISBN: 978-90-368-2154-4

Elektronisch ISBN: 978-90-368-2155-1

Copyright: 2019

DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-368-2155-1_32