Extract
Werk in de bouw valt in de categorie zwaar werk. Het kan als een slijtend beroep uitpakken, als je het 40 jaar (gauw een half mensenleven) blijft verrichten. Een timmerman is dat meestal in hart en nieren. Ervoor kiezen om halverwege te switchen naar minder zwaar werk, komt niet vaak voor. Als bedrijfsarts mag ik vinger aan de pols houden en af en toe proberen bij te sturen. Op papier ziet de preventiezorg in de sector bouwnijverheid er goed uit. We bepalen vanaf het veertigste levensjaar om de twee jaar het werkvermogen en zoeken oplossingen voor knelpunten. Maar mogelijkheden tot preventieve actie kennen vaak een weerbarstige praktijk. Voor behoud van betaald werk in een goede gezondheid blijft de werknemer zelf de belangrijkste speler. Hij is degene die de keuzes maakt. De heer T is een vriendelijke, wat gezette, rokende man van 50 zonder een bijzondere medische voorgeschiedenis als ik hem de eerste keer voor een PMO ontmoet. Hij werkt als onderhoudstimmerman bij een regionaal bouwbedrijf en doet zijn werk met plezier. Hij heeft regelmatig pijnklachten aan de binnenzijde van zijn knieën. Zijn werkvermogenindex (bepaald met de WAI-vragenlijst) scoort matig. Bij lichamelijk onderzoek zijn de knieën slank en stabiel, ze hebben geen flexie- of extensiebeperking en tonen uitsluitend tastgevoelige mediale plicae. Ik opper om drie maanden glucosamine te gebruiken om na te gaan of dat tot minder kniepijn leidt. …
