Wel of geen onychomycose?

Extract

Zoals u wellicht weet, ben ik niet alleen hoofdredacteur van Podosophia, maar ook van Podopost, het vaktijdschrift voor pedicures. In dat tijdschrift is ‘Vraag & Antwoord’ een regelmatig terugkerende rubriek. Daarin kunnen pedicures vragen voorleggen aan een panel van deskundigen over zaken die ze in hun praktijk tegenkomen en waarvoor ze advies vragen. Regelmatig sturen pedicures (met toestemming van de cliënten) foto’s in van de teennagels van hun cliënt voor de dermatoloog in het panel. ‘Is dit onychomycose of wat anders?’, is dan de vraag. De dermatoloog kan op basis van zijn ervaring dan wel een vermoeden uitspreken of het al dan niet om onychomycose gaat, maar zekerheid is er pas als er op de juiste wijze een biopt genomen is en een KOH-preparaat is gemaakt. Om te weten welke schimmel of gist het betreft, dient het biopt echter op kweek gezet te worden. Dat laatste is van belang om te bepalen welk antimycoticum nodig is. Risicopatiënten met een vermoeden op een onychomycose die door de pedicure worden verwezen naar de huisarts komen niet zelden terug in de praktijk met de mededeling dat de huisarts zegt dat het geen onychomycose betreft. Dit gebeurt dan meestal op basis van het klinisch beeld. Of de huisarts bepaalt aan de hand van alleen het klinisch beeld dat het wel om onychomycose gaat en start vervolgens met het geven van medicatie. Stel dat het om nagelpsoriasis gaat, dat als differentiaaldiagnose gesteld kan worden, en de patiënt krijgt een antimycoticum. Het is niet verwonderlijk als de klachten aan de nagels dan niet zullen verdwijnen. Sterker nog, de psoriasis kan verergeren bij een antimycoticum waarin terbinafine is verwerkt. Ook in de podotherapiepraktijk kan de verkeerde diagnose gesteld worden, zoals blijkt uit het artikel van Michel Boerrigter en Yaël Bouwmeester. Zij hebben een nieuw protocol ingevoerd om het aantal verkeerde diagnoses te verminderen. …