Wegrakingen bij kinderen: een systematische benadering

Wegrakingen komen op de kinderleeftijd vaak voor. De differentiaaldiagnose omvat syncope, dan wel bewustzijnsverlies van neurologische, psychogene of metabole origine. Als er sprake is van syncope dan is het meestal een onschuldige reflexsyncope, maar in een klein percentage kan het een cardiale syncope zijn met risico op acute dood. Het is dus zaak eerst syncope en niet-syncope (bijv. epilepsie) te onderscheiden en in geval van syncope te beoordelen of er sprake is van een onschuldige zaak dan wel van een risicovolle cardiale syncope. Er bestaat consensus dat met name de (familie)anamnese samen met lichamelijk onderzoek en een elektrocardiogram voldoende is om tussen de diverse categorieën te differentiëren. Een voorwaarde is dat dan wel alle relevante vragen worden gesteld en de antwoorden op waarde worden beoordeeld.

Wij maakten aan de hand van de literatuur een systematische anamneselijst, waarin alle symptomen die pleiten voor een bepaalde diagnose zijn opgenomen. Tevens worden alarmsymptomen aangegeven, waarbij in ieder geval verder neurologisch of cardiologisch onderzoek moet worden verricht. In een retrospectief onderzoek kon met deze anamneselijst de diagnose reflexsyncope met een hoge specificiteit en positief voorspellende waarde worden gesteld en de diagnose epilepsie of cardiale syncope met een hoge sensitiviteit en negatief voorspellende waarde. De diagnose cardiale syncope werd geen enkele maal gemist. Wij denken dat deze systematische anamneselijst een praktisch hulpmiddel is bij de diagnostiek van wegrakingen in de algemene kinderartsenpraktijk.