01-09-2014 | Klinische les | Uitgave 9/2014
Waarom gaat ze niet gewoon weg?
- Tijdschrift:
- Huisarts en wetenschap > Uitgave 9/2014
Belangrijke opmerkingen
Radboudumc, afdeling Eerstelijnsgeneeskunde, sectie Vrouwenstudies Medische Wetenschappen, Postbus 9101, 6500 HB Nijmegen: dr. S. Lo Fo Wong, senior onderzoeker • Correspondentie: sylvie.lofowong@radboudumc.nl • Mogelijke belangenverstrengeling: de auteur is lid geweest van de Delphi group International Guidelines on Family Violence (2006), de werkgroep Rotterdamse Meldcode Huiselijk geweld en kindermishandeling (2007), de Trimbos/CBO werkgroep Familiaal Huiselijk geweld (2009), de NHG-werkgroep LESA Kindermishandeling (2010), de klankbordgroep KNMG Meldcode Kindermishandeling en huiselijk geweld (2012), de WHO Guideline development group: clinical practice and policy guidelines ffor responding to intimate partner violence and sexual violence against women (2013).
Samenvatting
Lo Fo Wong S. Waarom gaat ze niet gewoon weg? Huisarts Wet 2014;57(9):486-9.
Vrouwelijke patiënten die geweld meemaken in hun relatie bezoeken de huisarts veel vaker dan andere vrouwen. Het overgrote deel van deze groep vrouwen vindt het goed dat de huisarts vraagt naar geweld in de relatie. Maar onthulling betekent niet dat de vrouw er meteen aan toe is om veranderingen in gang te zetten. De fase van verandering waarin de vrouw zich bevindt, is namelijk cruciaal voor de stappen die zij kan zetten. De verwachtingen en de aanpak van de huisarts moeten daarom aansluiten bij de fase waarin de vrouw zit. Het KNMG Stappenplan Volwassenengeweld geeft aan wat er op zijn minst van de huisarts verwacht wordt als er sprake is van huiselijk geweld. De veiligheid van de vrouw en de kinderen is van belang en daarvoor biedt de Trimbos/CBO-Multidisciplinaire Richtlijn Familiaal Huiselijk Geweld een risicotaxatie-instrument. De Wet Meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling (2013) vraagt van professionals om te handelen volgens het geldende beroepsprotocol. Dit betekent: vragen stellen, de veiligheid monitoren, overleggen met een deskundige. Huisartsen zien vaak vrouwen in de eerste fase en moeten zich daarvan bewust zijn. Een specifieke NHG-Richtlijn zou heel behulpzaam zijn bij dit probleem.