Skip to main content
Top
Gepubliceerd in: Vakblad Sociaal Werk 3/2011

01-06-2011

‘Vrouw schreeuwt om hulp’

Auteur: Gonda Bijmolt

Gepubliceerd in: Vakblad Sociaal Werk | Uitgave 3/2011

Log in om toegang te krijgen
share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Extract

‘Vier jaar lang is het goed gegaan. Eva was zelfstandig, ging naar haar werk en zat bij de semimurale instelling op haar plek. Wat is er gebeurd? Deze vrouw schreeuwt om hulp. Ze heeft waarschijnlijk een negatief zelfbeeld en gebrek aan eigenwaarde. Ze snijdt zich en vertoont vluchtgedrag. Ik vind dat dit multidisciplinair team haar probleem negeert. De begeleiding gaat af en toe met haar naar de huisarts, en de maatschappelijk werker praat haar moed in: “Je bent een aardige meid”. Ik vraag me af wat de rol van de huisarts is. Het lijkt alsof hij het wondje verzorgt en vervolgens de cliënt weer uitzwaait: “Tot volgende week!” Verhuizen is de enige mogelijke oplossing die ter sprake komt. Maar veel belangrijker is het dat haar probleem in kaart wordt gebracht. Wat is haar voorgeschiedenis? Wat zijn haar sterke en zwakke punten? Is het contact met haar familie te normaliseren? In hoeverre is er sprake van psychopathologie? MEE-Groningen gebruikt voor dit doel bepaalde vragenlijsten die uiteindelijk leiden tot vraagverduidelijking. Ook zou ik haar medische gegevens willen opvragen voor een compleet beeld. Vervolgens zou ik met Eva oorzaak en gevolg gaan analyseren. Waarom voelt ze zich neerslachtig? Wanneer gebeurt het en voelt ze het aankomen? Eventueel zou ik gebruik maken van de diensten van Lentis, een polikliniek in Groningen en omstreken voor mensen met een verstandelijke beperking. Het verbaast me trouwens dat een maatschappelijk werker degene is die de leiding neemt in deze casus. Iemand met een agogische achtergrond ligt meer voor de hand. Er is blijkbaar geen sprake van mentorschap, curatele of een rechterlijke machtiging. Dat betekent dat Eva zelf moet beslissen. Als Eva met hulp van de zorginstelling de gevolgen kan overzien en toch besluit om te verhuizen, is dat haar keuze. Al denk ook ik dat verhuizen geen zin heeft. We zien wel vaker dat cliënten stappen nemen die ons niet de oplossing lijken. Dan hebben ze blijkbaar nog een leertraject nodig om tot een ander inzicht te komen.’ …
Metagegevens
Titel
‘Vrouw schreeuwt om hulp’
Auteur
Gonda Bijmolt
Publicatiedatum
01-06-2011
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
Gepubliceerd in
Vakblad Sociaal Werk / Uitgave 3/2011
Print ISSN: 2468-7456
Elektronisch ISSN: 2468-7464
DOI
https://doi.org/10.1007/s12459-011-0036-7

Andere artikelen Uitgave 3/2011

Vakblad Sociaal Werk 3/2011 Naar de uitgave