Voorwoord

Extract

Seksualiteit is de afgelopen decennia steeds beter zichtbaar geworden in onze maatschappij. De schaamteloze en eenzijdige wijze waarop media en internet ons van seks bedienen, staat echter haaks op de eenzaamheid, de onwetendheid en de schaamte waarvan het spreken over seksualiteit binnen de gezondheidszorg is doortrokken. Dit betreft niet alleen de patiënten: in 2001 vond slechts ruim 40% van de huisartsen dat hulp bieden bij seksuele problemen een taak is voor de huisarts (Landelijk Informatie Netwerk Huisartsenzorg, LINH). Nu tien jaar later zal de huisarts langzamerhand toch uit de kast moeten komen: tussen 2001 en 2005 raadpleegden mensen significant vaker een huisarts in verband met angst voor soa, erectieproblemen en relatieproblemen met de partner. Dát de huisarts een taak heeft op het terrein van de seksuele gezondheid behoeft dan ook niet langer betoog: als de samenleving verandert, verandert de huisarts mee. Wezenlijker is het dan ook huisartsen praktische handvatten te bieden hoe ze de vragen en problemen kunnen aanpakken die hun patiënten op het terrein van de seksuele gezondheid ervaren. Deels handelt de huisarts dan hetzelfde als wanneer deze geconfronteerd wordt met oorpijn, knieklachten of een depressie. Waarom komt u nu, wat is er aan de hand en wat verwacht u van mij? Deels zal de huisarts met betrekking tot het onderwerp seksualiteit anders handelen. Het ontbreken van een referentiekader en de aanwezigheid van handelingsverlegenheid zijn nog weleens redenen niet aan het thema te beginnen, omdat men niet weet waar men eindigt. Tevens neigt de huisarts soms naar louter een orgaandiagnose en een behandeling van somatische ongemakken. Bij seksuele problematiek stuit men dan al snel op de weerbarstigheid van de complexiteit ervan. Tenslotte is de vraaggestuurde huisarts niet gewend proactief een onderwerp naar voren te brengen, terwijl het thema seksualiteit vaak dan pas op tafel komt. Alle reden om de huisarts te ondersteunen bij deze problematiek. …