2010 | OriginalPaper | Hoofdstuk
Voorbijgaande neurologische uitval
Auteur : Dr. P. J. Nederkoorn
Gepubliceerd in: Het Neurologie Formularium
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Een TIA (transient ischemic attack) is de belangrijkste en bekendste oorzaak van voorbijgaande neurologische uitvalsverschijnselen. Een TIA wordt gedefinieerd als voorbijgaande focale neurologische uitval (< 24 uur), passend bij een doorbloedingsstoornis in een van de stroomgebieden in de hersenen. Bij een TIA treedt er een facialis- en armparese op, of een arm- en beenparese, of een parese van alle drie. Indien er alleen een parese is van een van de drie, wordt de diagnose TIA heroverwogen. De TIA wordt in hoofdstuk 6 besproken. Andere veelvoorkomende oorzaken van voorbijgaande neurologische uitval zijn:
epileptisch insult;
hypoglykemie;
migraineaanval;
verlamming door compressie van een perifere zenuw;
paralyse van Bell;
myasthenia gravis;
neuritis optica;
transient global amnesia;
paniekstoornis;
conversie