2011 | OriginalPaper | Hoofdstuk
Voeding en osteoporose
Auteurs : Dr. ir. R.A.M. Dhonukshe-Rutten, prof. dr. W.A. van Staveren, prof. dr. ir. C.P.G.M. de Groot
Gepubliceerd in: Het voeding formularium
Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum
Osteoporose is een multifactoriële, systemische aandoening van het skelet, die gekarakteriseerd wordt door een lage botmassa en een verslechtering van de microarchitectuur. De hoeveelheid botweefsel en ook de structuur zijn dusdanig verloren gegaan dat reeds bij een geringe aanleiding inzakkingen (fracturen) van wervellichamen of breuken elders in het skelet kunnen optreden. De botsterkte is afhankelijk van de trabeculaire microstructuur. Door deze lage botmassa en een lage botdichtheid is het risico op een breuk hoog. Een fractuur is geassocieerd met een verhoogd risico op ziekte en sterfte. Ook gaat de kwaliteit van leven veelal sterk achteruit, met name bij wervel-, pols- en heupfracturen, vanwege een vermindering van lichamelijke functies. In Nederland worden jaarlijks 15.000 ouderen ouder dan 55 jaar in het ziekenhuis opgenomen vanwege een heupfractuur. De behandelkosten zijn bovendien erg hoog.