Het verwijderen van de neusamandelen bij kinderen met terugkerende verkoudheden werkt niet beter dan een afwachtende strategie. Dat blijkt uit onderzoek van het UMC Utrecht dat vandaag online is verschenen in het tijdschrift British Medical Journal.
Onderzoekers analyseerden ruim honderd kinderen tussen de 1 en de 6 jaar met terugkerende verkoudheden. Bij de helft van de kinderen werd de neusamandel verwijderd. Bij de andere helft aanvankelijk niet, daar wachtten artsen het natuurlijk beloop van de verkoudheden af. In de twee jaar erna hielden de onderzoekers de gezondheid van de kinderen bij. Beide groepen kinderen bleken even vaak opnieuw verkouden te worden: bijna acht keer per jaar.
De onderzoekers zagen ook geen verschillen in aantal ziektedagen, afwezigheid op school of crèche, of kwaliteit van leven. Als kinderen vaak verkouden zijn kunnen ouders en artsen dus ook afwachten of de klachten minder worden, in plaats van de neusamandel direct te laten verwijderen. Wel moest 40 procent van de kinderen waar aanvankelijk werd afgewacht alsnog geopereerd worden. Daar staat tegenover dat 20 procent van de kinderen bij wie de neusamandel was verwijderd nog een keer geopereerd moest worden.
De resultaten zijn belangrijk voor KNO-artsen en huisartsen. Maar ook ouders zullen volgens hoogleraar kinder-KNO-heelkunde Anne Schilder, die het onderzoek leidde, een cultuuromslag moeten maken.
"De conclusies vragen een verandering van denken bij de patiënt. De wens tot een operatieve behandeling is diepgeworteld in de Nederlandse cultuur. We houden niet zo van medicijnen. Opereren is beter want dan hebben we er immers alles aan gedaan. En daarmee is de druk van ouders op de huisarts en KNO-arts tot een operatie vaak groot."
Over het nut van de ingreep bij terugkerende verhoudheden bestond al langer twijfel. Per jaar worden bij ruim 21.000 kinderen de neusamandel verwijderd, en bij ruim 19.000 de neus- en keelamandelen. In Nederland wordt ongeveer vier keer zo vaak geopereerd als in Engeland of Italië. Aan het onderzoek werkten 13 ziekenhuizen mee.
Auteur(s): Suzanne Bremmers