01-01-2016 | Wetenschappelijke artikelen
Verschillen in arbeidsongeschiktheidscijfers en de benadering van arbeidsongeschiktheid in Nederland en Duitsland
Gepubliceerd in: TSG - Tijdschrift voor gezondheidswetenschappen | Uitgave 1/2016
Log in om toegang te krijgenSamenvatting
Ons land stond lang bekend vanwege het hoge percentage arbeidsongeschikten. Inmiddels bestaat er internationaal juist waardering voor hoe de toestroom tot de WAO en WIA door tal van maatregelen werd ingeperkt. Tot voor kort waren de Duitse arbeidsongeschiktheidscijfers aanzienlijk lager dan die in Nederland. Deze cijfers bleven over de jaren heen betrekkelijk stabiel. In dit literatuuronderzoek wordt de wetgeving rond en de benadering van arbeidsongeschiktheid in Nederland en Duitsland vergeleken met als intentie de dalende trend in Nederland beter te begrijpen.
In Nederland veranderde de sociale zekerheid in de afgelopen decennia grondig. Hierdoor daalde de instroom in de WAO en de WIA, vooral vanaf 2002, aanzienlijk. Ook het aantal mensen met een WAO of WIA-uitkering is gedaald. Deze ontwikkeling wordt toegeschreven aan een serie wetswijzingen die heeft geleid tot een grotere verantwoordelijkheid van werkgever en werknemer voor tijdige werkhervatting en een hogere toegangsdrempel tot een arbeidsongeschiktheidsuitkering. Bovendien veranderde de visie op arbeidsongeschiktheid: er is nu veel meer oog voor wat iemand met gezondheidsbeperkingen nog wél kan. In Duitsland veranderde daarentegen maar weinig aan de regelgeving en uitvoering van de sociale zekerheid. De mogelijkheid van opname in een ‘Rehabilitationsklinik’ bij dreigende arbeidsongeschikt voor een combinatie van behandeling, beoordeling en advies is een interessante aspect van de Duitse aanpak. Sinds 2004 is het percentage ‘nieuwe gevallen’ van arbeidsongeschiktheid in Nederland en Duitsland vergelijkbaar, terwijl het verschil in het percentage ‘bestaande gevallen’ geleidelijk afneemt.