Verborgen voor de buitenwereld

Extract

Of er een woord bestond voor wat ze deed, wist ze toen niet en daar dacht ze ook niet over na. Eigenlijk leek niemand na te denken over dat wat zij uit pure noodzaak deed. Ook met wat voor haarzélf, als toen twaalfjarig kind, belangrijk was - je ontwikkelen, je plek vinden tussen leeftijdsgenoten - hield ze zich niet bezig, net zo min als de volwassenen om haar en het gezin waar ze uit kwam heen dat deden. Haar moeder had bij het oliebollen bakken een vreselijk ongeluk gehad en daarbij ernstige brandwonden opgelopen. Al tijdens de ziekenhuisopname die volgde en die vier maanden duurde waren zij en haar twee oudere zussen, zelf tieners, op zichzelf aangewezen. Nu waren die oudere zussen de deur uit en woonde zij alleen met haar moeder. Haar vader was enkele jaren daarvoor overleden. De nog open wonden van haar toch al kwetsbare moeder moesten meerdere keren per dag verzorgd worden. Ze deed het: wie had het anders moeten doen? Natuurlijk ging ze naar school, ze probeerde het in elk geval. Maar weggaan van huis werd eigenlijk steeds moeilijker. Ook op school was er niemand die zich leek af te vragen hoe het met haar ging, hoe ze het thuis had en hoe ze zich daarbij voelde. …