Veranderingen in verzekeringsstatus van een cohort Utrechtse Openbare Geestelijke Gezondheidszorg cliënten in de periode 2004-2008

Kwetsbare groepen (zoals dak- en thuislozen en verslaafden) zijn vaak onverzekerd tegen ziektekosten. Onverzekerdheid heeft een negatieve invloed op de toegang, gebruik én kwaliteit van zorg. Ruim voor de invoering van de Zorgverzekeringswet op 1 januari 2006 zijn in Utrecht meerdere inspanningen verricht om deze groepen verzekerd te krijgen of te houden. In dit onderzoek wordt nagegaan of deze specifieke inzet geleid heeft tot een afname van het aantal onverzekerden. Daartoe is de verzekeringsstatus van 2.305 Utrechtse Openbare Geestelijke Gezondheidszorg (OGGz) cliënten in de periode van 1 juli 2004 tot 1 januari 2008 zowel retrospectief als prospectief gevolgd. Voor het controleren van de verzekeringsgegevens is gebruik gemaakt van VECOZO (VEilige COmmunicatie in de ZOrg), een internetportaal. Het percentage onverzekerden is in de onderzoeksperiode afgenomen van 24,6% in juli 2004 naar 11,0% in januari 2008. Bij verslaafden was de daling het sterkst waarneembaar. Desondanks ligt het niveau van onverzekerdheid onder OGGz cliënten nog hoger dan in de algemene bevolking. Op basis van de wisselingen in de verzekeringsstatus worden twee typen onverzekerden onderscheiden: nieuwe onverzekerden en draaideurverzekerden. Voor beide groepen wordt aanbevolen om casemanagement gerichter en intensiever in te zetten voor het verkrijgen en behouden van een zorgverzekering.