Gepubliceerd in:
01-09-2006 | Artikel
Vallen van zelfstandig wonende ouderen
Gepubliceerd in: Bijblijven | Uitgave 9/2006
Log in om toegang te krijgenSamenvatting
De huisarts krijgt veelvuldig te maken met ouderen die zijn gevallen of dreigen te vallen. Door de vergrijzing zal dit probleem in omvang verder toenemen. Van de gevolgen springen de valgerelateerde fracturen bij ouderen, vooral de heupfractuur, in het oog. Verder komt valangst als gevolg van een val, vooral bij herhaalde valincidenten, veel voor.
De taak van de huisarts is niet alleen de acute val en de gevolgen daarvan te behandelen, maar ook een preventief beleid te voeren om vallen en valletsels bij deze ouderen te voorkomen. Beide aspecten worden hier belicht.
In de laatste jaren is er een groeiende stroom epidemiologische literatuur voorhanden over vallen van ouderen, inclusief de gevolgen. Deze onderzoeken hebben vooral inzicht verschaft in de risicofactoren van vallen. Bovendien is uit tal van internationale gerandomiseerde gecontroleerde trials en meta-analyses gebleken dat preventieve activiteiten positieve effecten hebben.
Valpreventie in de eerste lijn is echter alleen haalbaar en uitvoerbaar als aan een aantal voorwaarden voldaan is, zoals de beschikbaarheid van geschoolde zorgverleners en financiële middelen, organisatie en coördinatie van taken en, niet in de laatste plaats, de medewerking van de voor valpreventie in aanmerking komende ouderen.vallen
preventie
fracturen
valangst
risicofactoren