Skip to main content
Top

2022 | OriginalPaper | Hoofdstuk

6. Valkuilen van therapeuten

Auteur : Remco van der Wijngaart

Gepubliceerd in: Stoelentechniek

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Samenvatting

In dit hoofdstuk lees je over schema’s van therapeuten die geactiveerd kunnen worden in de stoelenoefening. De meest voorkomende schema’s bij therapeuten zijn Zelfopoffering, Falen/Mislukken en Meedogenloze Normen. Wanneer deze schema’s geactiveerd worden kan dat ertoe leiden dat de oefening vermeden wordt, te cognitief blijft of voor verwarring zorgt bij cliënt en/of jou als therapeut. Gezond hanteren van deze valkuilen is de eerste stap om begrip en compassie te houden voor deze schema’s en de activatie ervan. Al deze schema’s hebben namelijk ook grote voordelen. Zo bied je door het schema Zelfopoffering juist die zorg die je cliënt gemist heeft, kun je goed aansluiten bij angst en verdriet door de herkenning van die gevoelens in je eigen schema van Falen, en ben je door je schema Meedogenloze normen geneigd je uiterste best te doen om de juiste zorg aan je cliënt te bieden. Deze schema’s hebben echter ook een keerzijde, waardoor je je bij de stoelenoefening onzeker kunt voelen of geneigd bent om uit zorg voor de cliënt de oefening te vermijden of juist te goed te willen doen. Mogelijk heb je door je eigen achtergrond en ontwikkeling niet goed kunnen leren anders met deze schema’s om te gaan. Door eerst begrip voor en compassie met jezelf te hebben krijg je de kans wat rustiger na te denken over alternatieven. Daarbij is het belangrijk om voor ogen te houden dat het niet erg is om af en toe vast te lopen of de oefening moeilijk te vinden. De kern van de oefening blijft eruit bestaan dat de verschillende kanten van de cliënt op een stoel worden geplaatst. Die fysieke afstand biedt kans op een correctieve emotionele ervaring. Hoewel de oefening daarmee emotioneel kan zijn en je cliënt signalen kan geven de oefening niet te willen doen, bied je juist goede zorg door deze techniek wel in te zetten. Dat doe je door de oefening vooraf te plannen, in overleg met je intervisiegroep. Wees duidelijk in je directieven vanuit het besef dat helderheid bieden aan je cliënt over wat je wilt niet hetzelfde is als commanderen. Houd tijdens de oefening het tempo laag door bijvoorbeeld regelmatig samenvattingen te geven. Blijf in die samenvattingen consequent dezelfde plek of stoel aanwijzen wanneer je een kant van je cliënt benoemt. Deze stappen kunnen helpen je eigen geactiveerde schema’s hanteerbaar te houden en je weg te vinden in het doen van stoelenoefeningen. Er zijn vele variaties mogelijk in de stoelentechniek, dus de oefening hoeft niet per se een vooropgezet plan te volgen om toch een betekenisvolle ervaring te kunnen opleveren voor je cliënt.
Metagegevens
Titel
Valkuilen van therapeuten
Auteur
Remco van der Wijngaart
Copyright
2022
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-368-2797-3_6