Samenvatting
Urine-incontinentie is een klacht waarmee patiënten niet gemakkelijk naar de dokter gaan. Uit onderzoek blijkt dat slechts de helft van alle mensen voor deze klacht hulp vraagt. Meestal gaat men hiervoor ook niet apart naar de dokter. Het vormt vaak een tweede klacht of wordt terloops vermeld bij het weggaan: het zogenoemde deurknopfenomeen. De belangrijkste reden om geen hulp te zoeken is dat de klacht slechts als een licht ongemak wordt ervaren, niet ernstig genoeg om behandeling te vragen. De meeste vrouwen maken zich er weinig zorgen over en voelen zich nauwelijks gehandicapt. Verder zien sommige vrouwen het niet als iets abnormaals, maar meer als een onvermijdelijke vrouwenkwaal. Ook schaamte weerhoudt vrouwen om deze klacht met hun dokter te bespreken. Tegelijkertijd weten we dat sommige vrouwen psychisch ernstig onder deze klacht gebukt gaan. Hierbij spelen schaamte en de angst dat anderen iets ruiken een belangrijke rol.