01-10-2013
Trappistenbier
Auteur:
Daniël Moolenburgh
Gepubliceerd in:
Mednet
|
Uitgave 10/2013
Log in om toegang te krijgen
Extract
Begin jaren 80 werkte ik als arts-assistent in het Diaconessenhuis te Voorburg, door ons assistenten vaak spottend het Diaconijnenhol genoemd. Ondanks deze denigrerende benaming was het een leuk klein ziekenhuis om in te werken. De drie internisten hadden een B-opleiding zodat maximaal drie jaar van de opleiding daar mocht worden gevolgd. Het was wel hard werken. Doordat de assistenten in dienst van hun opleiders waren, hadden ze geen CAO en bouwden ze geen pensioen op. Er waren nog geen regels ingevoerd die het maximale aantal uren beperkten, laat staan compensatie voor de vele uren in de weekenden en nachten. Je liet het wel uit je hoofd om te protesteren tegen de arbeidsvoorwaarden, omdat je baas tevens je opleider was. …