Abstract
Zowel bij huisartsen als bij patiënten, zorgverzekeraars en beleidsmakers is er een toenemende vraag naar inzicht in de kwaliteit van de geleverde zorg. Huisartsenpraktijken zullen daardoor steeds vaker behoefte krijgen aan indicatoren om het medisch handelen in kaart te brengen. Praktijken die naar aanleiding van de bevindingen vervolgens een of meer verbeterplannen opstellen en uitvoeren, vergroten daarmee de kans op succesvolle veranderingen in de zorg voor hun patiënten. Door dit proces van ‘meten-toetsen-verbeteren-evaluereri in te voeren als vaste handelwijze binnen de praktijkvoering, wordt systematische, cyclische kwaliteitsverbetering op de langere termijn een ‘natuurlijk’ onderdeel van de huisartsenzorg.