Tekenbeet: dilemma’s in de huisartsenpraktijk

Brouwer ML, Rietmeijer-Mentink M, Sprong H, Van der Wouden JC, Bindels PJE. Tekenbeet: dilemma’s in de huisartsenpraktijk. Huisarts Wet 2013;56(7):…

Tekenbeten komen geregeld voor en naar schatting bezoekt een op de vijftien mensen die een tekenbeet hebben opgelopen hun huisarts. In 2009 betrof het in Nederland 93.000 consulten, hetgeen een verdrievoudiging is ten opzichte van 1994. Ongeveer 10% van de teken in Nederland is besmet met de bacterie Borrelia Burgdorferi, die de ziekte van Lyme veroorzaakt. In sommige gebieden komt een hogere prevalentie van besmetting voor. Het risico op het ontstaan van de ziekte van Lyme is klein als men de teek binnen 24 uur verwijdert. Erythema migrans, het klassieke eerste stadium van de ziekte van Lyme, behandelt men op grond van het klinisch beeld met antibiotica. Een huidreactie die binnen een paar dagen ontstaat, kleiner is dan 5 centimeter en ook snel weer verdwijnt, is een hypersensitieve reactie die niet door de ziekte van Lyme veroorzaakt wordt. Serologisch onderzoek is alleen nodig bij een onduidelijk huidbeeld en heeft pas na 6 weken voldoende sensitiviteit om een infectie uit te sluiten. Postexpositieprofylaxe is niet nodig na elke tekenbeet, maar kan men wel geven als de teek langer dan 24 uur heeft vastgezeten. Een eenmalige gift antibiotica verkleint het risico op het ontstaan van de ziekte van Lyme.