Te water

We gingen dus zwemmen. Met een klein gezelschap. Twee bezoekers van de dagbesteding voor jonge mensen met dementie en ikzelf. Mijn twee badgenoten hadden zich adequaat voorbereid en verschenen materieel goed uitgerust bij het zwembad in Amstelveen. Mijn eigen voorbereiding liet te wensen over. De avond ervoor was gebleken dat ik niet over een zwemboek beschikte. Omdat Perry Sport om 23.00 uur niet meer open is, griste ik mijn scheidsrechtersbroek uit de kast als alternatief. Eenmaal in het water bleek dit geen verstandige keuze: de binnenzak van deze geïmproviseerde zwembroek keerde consequent naar buiten zodat ik in een soort vacuüm werd getrokken, een nogal onaangename sensatie.