Skip to main content
Mijn bibliotheek
Shop
Nieuws Boeken Tijdschriften E-learning Web-tv Video Audio
Tips voor Mijn BSL
UITGEBREID ZOEKEN
Inloggen
Top
Gepubliceerd in:
Antisociaal gedrag en persoonlijkheidsproblematiek; van exclusie naar inclusie hoofdstuk lezen eerste hoofdstuk lezen

2020 | OriginalPaper | Hoofdstuk

3. Taxeren van veiligheidsrisico’s en zorgbehoeften als richtlijn voor cliënten met antisociaal of verward gedrag

Auteurs : Dr. J. E. (Joan) van Horn, M. J. (Mara) Eisenberg, MSc, J. C. (Juliette) Hutten, MSc, Dr. Y. H. A. (Yvonne) Bouman, Dr. F. C. A. (Frida) van der Veeken, Prof. dr. S. (Stefan) Bogaerts

Gepubliceerd in: Praktijkboek antisociaal gedrag en persoonlijkheidsproblematiek

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

Log in om toegang te krijgen
share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail
    Link delen
publish
Publiceer nu

Samenvatting

Behandelaren in de reguliere geestelijke gezondheidszorg krijgen steeds vaker te maken met cliënten met psychopathische trekken of een antisociale persoonlijkheidsstoornis (ASPS), die al dan niet gepaard kan gaan met agressie of verward gedrag. Dit kan leiden tot een zekere terughoudendheid om met deze cliënten een behandelrelatie aan te gaan. Kennis over forensische theorieën/modellen en instrumenten voor het beoordelen van veiligheidsrisico’s en zorgbehoeften kan deze drempel mogelijk verlagen. Het Risk-Need-Responsivity-model biedt handvatten om het behandelbeleid en de behandelinhoud vorm te geven op basis van risicotaxatie-uitkomsten, bijvoorbeeld met de FARE (Forensisch Ambulante Risico Evaluatie). Ook werken met personen met verward en agressief gedrag vereist kennis over de doelgroep en van instrumenten om de veiligheid en de zorgbehoefte op adequate wijze in te kunnen schatten. Deze bijdrage biedt een overzicht van instrumenten om (acute) veiligheidsrisico’s en zorgbehoeften van (agressieve) cliënten met antisociaal en/of verward gedrag in te schatten.
vorige hoofdstuk Antisociaal gedrag bij psychische stoornissen; diagnostiek, betekenis en risico
volgende hoofdstuk De therapeutische relatie bij cliënten met antisociale persoonlijkheidsproblematiek; cliënt en behandelaar aan het woord
Literatuur
Andrews, D. A., & Bonta, J. (2006). The psychology of criminal conduct (4th ed.). Newark, NJ: LexisNexis.
Andrews, D. A., & Dowden, C. (2006). Risk principle of case classification in correctional treatment: A meta-analytic investigation. International Journal of Offender Therapy and Comparative Criminology, 50(1), 88–100.CrossRef
Andrews, D. A., Zinger, I., Hoge, R. D., Bonta, J., Gendreau, P., & Cullen, F. T. (1990). Does correctional treatment work? A clinically relevant and psychologically informed meta-analysis. Criminology, 28(3), 369–404.CrossRef
Boerebach, N. (2015). Corporatiemonitor verwarde personen. Den Haag.
Bonta, J., & Andrews, D. A. (2016). The psychology of criminal conduct. London, UK: Routledge.
Bonta, J., & Andrews, D. A. (2017). The psychology of criminal conduct. London, UK: Routledge.
Bouman, Y. H. A., & Wismeyer, C. E. (2011). Level of Service/Case Management Inventory (LS/CMI). Geautoriseerde vertaling Nijmegen: Kairos.
Bowers, L., McFarlane, L., Kiyimba F., & Clark, N. (2000). Factors underlying and maintaining nurses’ attitudes to patients with severe personality disorder. Final Report to National Forensic Mental Health R&D. London: Home Office.
Bullens, R. A. R., Van Horn, J. E., Van Eck A., & Das, J. (2014). J-SOAP D versie III. De Nederlandse vertaling en bewerking van de J-SOAP II (Juvenile Sex Offender Protocol II). Utrecht: De Forensische Zorgspecialisten.
Centraal Bureau voor de Statistiek (2015). Veiligheidsmonitor 2014. Den Haag/Heerlen: Centraal Bureau voor de Statistiek.
Coid, J., Yang, M., Ullrich, S., Roberts, A., & Hare, R. D. (2009). Prevalence and correlates of psychopathic traits in the household population of Great Britain. International Journal of Law and Psychiatry, 32, 65–73.CrossRef
De Graaf, R., Ten Have, M., & Van Dorsselaer, S. (2010). De psychische gezondheid van de Nederlandse bevolking: NEMESIS-2: Opzet en eerste resultaten. Utrecht: Trimbos-instituut.
De Graaf, R., Ten Have, M., Van Gool, C., & Van Dorsselaer, S. (2012). Prevalentie van psychische aandoeningen en trends van 1996 tot 2009; resultaten van NEMESIS-2 [Prevalence of mental disorders, and trends from 1996 to 2009. Results from NEMESIS-2]. Tijdschrift voor Psychiatrie, 54(1), 27–38.
De Ruiter, C. (2009). B–SAFER: Gestructureerde beoordeling van het risico van relationeel geweld. Maastricht University: C. de Ruiter. Zie: www.​corinederuiter.​eu.
De Ruiter, C., & Hillege, S. (2012). Nederlandse vertaling EARL-21G. Consultatie versie. Utrecht: C. de Ruiter.
De Ruiter, C., & De Jong, E. M. (2006). CARE-NL. Richtlijn voor gestructureerde beoordeling van het risico van kindermishandeling. Utrecht: C. de Ruiter.
De Vogel, V., De Ruiter, C., Bouman, Y., & De Vries Robbé, M. (2007). Handleiding bij de SAPROF. Richtlijnen voor het beoordelen van beschermende factoren voor gewelddadig gedrag. Versie 1. Utrecht, The Netherlands: Forum Educatief.
De Vries, S., Spruit, A., & Stams, G. J. J. M. (2016). Een verkennend literatuuronderzoek naar de omvang en aard van de problematiek bij verwarde personen. Amsterdam.
De Vries Robbé, M., Geers, M., Stapel, M., Hilterman, E., & De Vogel, V. (2014). Structured assessment of protective factors for violence risk – Youth version. SAPROF Youth version. Richtlijnen voor het beoordelen van beschermende factoren voor gewelddadig gedrag bij jeugd. Utrecht: De Forensische Zorgspecialisten.
Djadoenath, A., & Decoene, S. (2015). De antisociale-persoonlijkheidsstoornis en psychopathie in de reguliere ambulante geestelijke gezondheidszorg. In W. Canton, D. Van Beek, L. Claes, L. Gijs, I. Jeandarme & E. Klein Haneveld (Red.), Handboek psychopathie en de antisociale persoonlijkheidsstoornis (pag. 199–220). Utrecht: De Tijdstroom.
Egan, S. J., Haley, S., & Rees, C. S. (2014). Attitudes of clinical psychologists towards clients with personality disorders. Australian Journal of Psychology, 66(3), 175–180.CrossRef
Gemeente Utrecht (2016). Regionale aanpak Midden-West Utrecht personen met verward gedrag. Utrecht.
GGD/GHOR Nederland (2015). Factsheet Inventarisatie meldpunten OGGz. Utrecht.
Hanson, R. K., & Harris, A. J. R. (2000). Where should we intervene? Dynamic predictors of sexual offense recidivism. Criminal Justice and Behavior, 27, 6–35.CrossRef
Hildebrand, M., & De Ruiter, C. (2001). SARA (versie 2) Beoordelen van het risico van huiselijk geweld. Utrecht: Dr. Henri van der Hoeven Stichting.
Hildebrand, M., De Ruiter, C., & Ligthart, L. (2011). Nederlandse vertaling EARL-20B versie 2. Utrecht: C. de Ruiter.
Koch, M., Van den Berg, J. W., & Smid, W. J. (2014). Acute-2007 Scorehandleiding. Geautoriseerde Nederlandstalige vertaling Utrecht: De Forensische Zorgspecialisten.
Koekkoek, B. (2016). Verwarde personen in Nederland: Hoe we omgaan met mensen met psychische stoornissen. Houten: LannooCampus.
Kuppens, J., & Beke, B. (2008). RiHG. Risicotaxatie-instrument Huiselijk Geweld, versie 2.1. Arnhem: Advies- en Onderzoeksgroep Beke.
’t Lam, K., Lancel, M., & Hildebrand, M. (2009). Handleiding bij de Short-Term Assessment of Risk and Treatability (START): Richtlijnen bij het beoordelen van korte termijn risico’s en behandelmogelijkheden. Assen: GGZ Drenthe.
Lammers, S., & Philipse, M. (2003). Nederlandse bewerking van de Level of Service Inventory-revised (LSI-r). Concept-vertaling.
Martinson, R. (1974). What works? Questions and answers about prison reform. The Public Interest, 35, 22–54.
Ministerie van Justitie (2011). Landelijke instrumentarium jeugd strafrechtketen (LIJ). Den Haag: Ministerie van Justitie.
Neumann, C. S., & Hare, R. D. (2008). Psychopathic traits in a large community sample: Links to violence, alcohol use, and intelligence. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 76, 893–899.CrossRef
Plasterk, R. H. A. (2017). Antwoord op schriftelijke kamervragen van lid Beckerman (SP) over een toename van meldingen over verwarde huurders (d.d. 29 juni 2017).
Smid, W. J., Koch, M., & Van den Berg, J. W. (2014). Static-99R Scorehandleiding (herziene uitgave 2014) geautoriseerde Nederlandstalige vertaling. Utrecht: De Forensische Zorgspecialisten.
Van Beek, D., De Doncker, D., & De Ruiter, C. (2001). Static-99. Nederlandse geautoriseerde vertaling. Utrecht: Forum Educatief, Dr. Henri van der Hoevenstichting.
Van den Berg, J. W., Smid, W. J., & Koch, M. (2014). Stable-2007 scorehandleiding. Nederlandse geautoriseerde vertaling Utrecht: De Forensische Zorgspecialisten.
Van der Put, C. E., & Assink, M. (2018). Misvattingen in de Nederlandse visie op risicotaxatie. Tijdschrift voor Psychiatrie, 60(8), 508–510.
Van Everdingen, C. (2015). Verwarde mensen op straat. De uitkomsten van een beeldvormend onderzoek onder dak- en thuislozen in de laagdrempelige opvang in twee grote steden. Sittard.
Van Horn, J. E., Eisenberg, M. J., Bouman, Y. H. A., Van den Hanenberg, F. J. A. C., Van der Put, C. E., & Bogaerts, S. (2016). Forensisch Ambulante Risico Evaluatie (FARE). Utrecht: Kwaliteit Forensische Zorg.
Van Horn, J. E., Wilpert, J., Eisenberg, M., & Mulder, J. (2008). Handleiding Waagschaal volwassenen. Utrecht: De Waag.
Van Horn, J. E., Wilpert, J., Eisenberg, M., & Mulder, J. (2009). Handleiding Waagschaal volwassenen. Utrecht: De Waag.
Van Horn, J. E., Wilpert, J., Eisenberg, M., & Mulder, J. (2012a). Risicotaxatie-instrument voor de Ambulante Forensische GGZ – RAF GGZ jeugd. Handleiding. Versie 2012. De Waag: Utrecht.
Van Horn, J. E., Wilpert, J., Eisenberg, M., Scholing, A., & Mulder, J. (2012b). Risicotaxatie-instrument voor de Ambulante Forensische GGZ – RAF GGZ volwassenen. Handleiding. Versie 2012. De Waag: Utrecht.
Veiligheidshuis Fryslân (2016a). Checklist persoonsgerichte aanpak op maat. Leidraad en werkdocument bij een casus.
Veiligheidshuis Fryslân (2016b). Signalenkaart. (Verkregen 26-04-2017).
Ward, T., & Brown, M. (2004). The good lives model and conceptual issues in offender rehabilitation. Psychology, Crime & Law, 10, 243–257.
Wisse, E. (2016). Onderzoek naar de aanpak van verwarde personen in Zwolle. Zwolle.
Zijlmans, J. (2017). De Relatie tussen Houding en Emoties van Behandelaren en de Intentie tot het Behandelen van Cliënten met een Antisociale Persoonlijkheidsstoornis. Ongepubliceerde masterscriptie. Tilburg: Tilburg University.
Metagegevens
Titel
Taxeren van veiligheidsrisico’s en zorgbehoeften als richtlijn voor cliënten met antisociaal of verward gedrag
Auteurs
Dr. J. E. (Joan) van Horn
M. J. (Mara) Eisenberg, MSc
J. C. (Juliette) Hutten, MSc
Dr. Y. H. A. (Yvonne) Bouman
Dr. F. C. A. (Frida) van der Veeken
Prof. dr. S. (Stefan) Bogaerts
Copyright
2020
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
Boek
Praktijkboek antisociaal gedrag en persoonlijkheidsproblematiek

Print ISBN: 978-90-368-2294-7

Elektronisch ISBN: 978-90-368-2295-4

Copyright: 2020

DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-368-2295-4_3